ഇല്ലിക്കൽ 1[കഥാനായകൻ] 472

കാർത്തു: “അപ്പോൾ അവിടുത്തെ കഥ പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്.”

ജിത്തു: “പറയാം നി കുറച്ചു നേരം കൂടി വെയിറ്റ് ചെയ്യൂ.”

എന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ കാർത്തുവിന്റെ തോളിലേക്ക് തല ചേർത്തു വച്ചു കിടന്നു.

********************************************************************

രാത്രിയിലെ നിലാവെളിച്ചത്തിൽ പ്രൗഢ ഗംഭീരം ആയ ഒരു മനയുടെ എല്ലാ ഭംഗിയും ഉണ്ടായിരുന്നു ആ കാട് പിടിച്ചു കിടന്ന മനയ്ക്ക്.

അതിന്റെ ഉള്ളിൽ ഇപ്പോഴും നല്ല വൃത്തി ആയി ഇട്ടിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ ആൾ താമസം ഇല്ല എന്ന് കാണുമ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലാകും.

മനയുടെ ചുറ്റുപാടും കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിലേക്ക് കയറാനും ഇറങ്ങാനും ഉള്ള വഴി മാത്രം നല്ല പോലെ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.

ആ രാത്രിയിൽ അവിടുത്തെ അറയിൽ ഇന്നും ആരൊക്കെയോ സൂക്ഷിക്കുന്ന കിടാവിളക്കിൽ തിരി നല്ല തെളിച്ചത്തോടെ കത്താൻ തുടങ്ങി.

ആ മനയും കാത്തിരിക്കുകയാണ് ആരുടെയോ വരവിനു വേണ്ടി.

തുടരും.