ആദിഗൗരി 3 [VECTOR] 370

“ഇതെന്തു കഷ്ടമാണ്…”

 

“അങ്ങിനെ വഴിക്ക് വാ….”

 

******

 

രാവിലെ തന്നെ ആദി വിളിച്ചുണർത്തി. കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ തന്നെ ആദിയെയാണ് കണ്ടത്. അവനെ കണ്ടതും അറിയാതെ ഒരു പുഞ്ചിരി വന്നു.

 

പക്ഷേ…എന്നെ ഇപ്പൊൾ അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ നിർബന്ധിക്കുന്നതെന്തിനെന്ന് മാത്രം മനസ്സിലാകുന്നില്ല.

 

എന്തായാലും പോകാം. കല്യാണത്തിന് ശേഷം ഇതുവരെ അങ്ങോട്ട് പോയിട്ടില്ല. അല്ലേലും എന്നും പോകാറൊന്നുമില്ല…പക്ഷേ കാര്യം നടക്കാൻ പോകാറുണ്ട്.എന്തായാലും പോയികളയാം…

 

“അമ്മേ ഞങൾ അമ്പലത്തിൽ പോയി വരാം…”

 

“ആ ശരി…”

 

ബൈക്കിൽ പോകാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും ആദി സമ്മതിച്ചില്ല. എന്തോ കാര്യായിട്ട് പറ്റിയിട്ടുണ്ട്.അല്ലാതെ ഇങ്ങിനെ സംഭവിക്കാൻ കഴിയില്ല.

 

നടന്നു നടന്ന് അമ്പലത്തിൽ എത്തി.മനസ്സുരുകി തന്നെ പ്രാർത്ഥിച്ചു. ആദിയെ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ണടച്ച് നിൽക്കാണ്. കാര്യമായതെന്തോ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. ഇനിയിപ്പോ ആണ് കോളുകൾ….അയ്യോ…

 

“ദേവി…ആദിയെ എനിക്ക് തന്നെ വേണം.അവൻ ഇല്ലാതെ പറ്റുന്നില്ല. ഞാനിനി എല്ലാ ചോവ്വയും വെള്ളിയും വന്ന് തൊഴുതോളാമേ….ഞങ്ങളെ എന്നും ഇതുപോലെ ഒരുമിച്ച് നിർത്തണേ….”

 

തൊഴുതുകഴിഞ്ഞതും ആദിയെ കാണാനില്ല. പുറത്ത് ബഹളം കേട്ട് ചെന്നുനോക്കിയപ്പോൾ ഉണ്ട് എന്റെ കുട്ടിപ്പട്ടാളത്തിന് ഒപ്പം ആദി.

 

അവരെയും ആദിയേയും ഒരുമിച്ച് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ചിരി വന്നു. എന്നാലും ഇവരെങ്ങിനെ പരിചയപെട്ടു. അല്ല ഇവരിതെങ്ങോട്ടാ ഈ നോക്കുന്നേ… എന്റെ ദേവീ…..പെട്ടല്ലോ…..

 

 

തുടരും…….