അപരാജിതൻ 15 [Harshan] 9650

ക്ളോക്കിൽ നോക്കി

സമയം അഞ്ചേകാൽ

രാവിലെ മനോഹരമായി കിളികൾ ചിലക്കുന്നു.

അപ്പോളേക്കും കുറച്ചകലെ ഉള്ള ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നും എം എസ് സുബ്ബലക്ഷ്മിയുടെ വെങ്കിടേശ്വര സുപ്രഭാതം അന്തരീക്ഷമാകെ അലയടിക്കുക ആയിരുന്നു.

ഒപ്പം കുളിരും

അപ്പു സുപ്രഭാതവും കേട്ട് , കണ്ണ് തുറന്നു കിടന്നു.

ഇടയ്ക്കു അവൻ എഴുന്നേറ്റു ജനാല തുറന്നു

ചെറുതായി മഴ പൊടിയുന്നുണ്ട്,

ഇളം കാറ്റിൽ ആ ചാറ്റൽ മഴ തുള്ളികൾ ജനാലയിലൂടെ അപ്പുവിന്റെ മുഖത്ത് വീണു

കിഴക്കു ഭാഗത്തേക്കു ആയിരുന്നു ജനാലയുടെ ദർശനം

അങ്ങ് ദൂരെ കിഴക്കു സൂര്യൻ ഉദിച്ചു തുടങ്ങുന്നുണ്ട്

പ്രഭാതത്തിലെ പക്ഷികളുടെ കളകള നാദം എങ്ങു൦ മുഴങ്ങി കേള്‍ക്കുന്നു

ഒപ്പം രംഗപുരവിഹാര ജയകോദണ്ഡ രാമവതാരാ  രഘു വീര ശ്രീരംഗ രംഗപുരവിഹാര എന്ന കീര്‍ത്തനം,  സുബ്ബലക്ഷമിയുടെ മനോഹര ശബ്ദത്തിൽ കോവിലില്‍ നിന്നും ഉയരുന്നും

അവിടെ നിന്നും അപ്പു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി മനോഹര ഗാനവും ശ്രവിച്ചു പ്രകൃതിയുടെ , പ്രഭാത സൗന്ദര്യവും അനുഭവിച്ചു കൊണ്ട്

ഇറങ്ങി നടന്നു ഒടുവിൽ എത്തിയത് വല്യച്ഛൻ ഉറങ്ങുന്ന മണ്ണിൽ ആയിരുന്നു , അപ്പു ആ പാരിജാത മരച്ചുവട്ടിൽ പോയി ഇരുന്നു, മനസിന് ഒരു വല്ലാത്ത സുഖം അനുഭവപ്പെട്ടു

അവൻ അവിടെ ഇരുന്നു കാതിൽ അലയടിക്കുന്ന സുപ്രഭാത കീര്ത്തനങ്ങളും കേട്ട് കണ്ണുകൾ അടച്ചു ഇരുന്നു

പതുക്കെ അവൻ മയങ്ങി പോയി

ആരോ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൻ എഴുന്നേറ്റത്

അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു

വല്യമ്മ ആയിരുന്നു , വല്യച്ഛന്റെ തറയിൽ ദീപം തെളിയിക്കുവാൻ വന്നതായിരുന്നു വല്യമ്മ

“എന്താ ,,അപ്പു ,,,ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നെ ?

“ഒന്നൂല്ല വല്യമ്മെ ,,, നടക്കാൻ ഇറങ്ങിയതാ ,,, ഇവിടെ വന്നങ്ങു ഇരുന്നു പോയി”

‘ആണോ ,,,എന്ന വാ വീട്ടിലേക് പോകാം ,, വല്യമ്മ വിളിച്ചു

അവൻ വല്യമ്മയോടൊപ്പം ഒരുമിച്ചു തൊടിയിൽ നിന്നും നടന്നു

വല്യമ്മ പോകും വഴി പച്ചക്കറികളും പറിച്ചെടുത്തു

സമയം ഒരു എട്ടുമണി ആയികാണും , അപ്പോൾ ആണ് ആരോ നരനെ കാണാൻ ആയി വന്നത്

“വളരെ അത്യാവശ്യമായി കരയിൽ നാട്ടുകൂട്ടം പഞ്ചായത്തു വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്,

നരൻ നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന കുടുംബത്തിലെ വ്യക്തിയും പ്രമാണിയും ആയതിനാൽ നാട്ടുക്കൂട്ടത്തിൽ നരന്റെ വാക്കുകൾക്കും ബഹുമാനം ലഭിക്കും.

പത്തുമണിക് ആണ് നാട്ടുകൂട്ടം പഞ്ചായത്തു കൂടുന്നത്.

നരൻ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

ദൂതൻ തിരികെ പോയി

“എന്താ മണിയേട്ടാ ,,ഈ നാട്ടുകൂട്ടം പഞ്ചായത്ത്? ”