അപരാജിതൻ 15 [Harshan] 9650

ഇഞ്ചിമിട്ടായിക്കാർ , മിട്ടായി പാത്രം വരെ താഴെ വച്ച് വനരോജയുടെ നൃത്തം അതും ഈറനണിഞ്ഞ വെള്ള തുണിയിൽ നിഴലടിക്കുന്ന നൃത്തം കണ്ടിരുന്നു

ശപ്പുണ്ണി വായ പിളർത്തി വച്ചിരിക്കുക ആയിരുന്നു കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടിയും ,

കണ്ണ് പോലും ചിമ്മുണ്ടായിരുന്നില്ല ,

ചിമ്മിയാ ആ കാഴ്‌ച കൂടെ മിസ് ആയാലോ എന്നോർത്തു ,,, ,

“ശപ്പുണ്ണി ,,,,നമുക് പോയാലോ ,,,,,,,,,,,,,,” അപ്പു കാതിൽ മൊഴിഞ്ഞു

” ഹേയ് ,,പോയാ ,,,,,,,,,,,,,,,,എനക്ക് അന്ത സീന്‍ പാര്‍ക്കണമേ  “ശപ്പുണ്ണി ദേഷ്യപ്പെട്ടു

അപ്പു , പിന്നെ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല

“ഒന്നാമത് പാറു കൂടെ ഫോൺ ചെയ്തത് കൊണ്ട് മനസിൽ അതൊക്കെ തന്നെ ആണ് , അവൻ അവിടെ നിന്നും എഴുനേറ്റു ,എന്നിട്ടു നടന്നു , മൈതാനത്തിനു വെളിയിലേക്കു ഇറങ്ങി

അവിടെ കണ്ട ഒരു കാപ്പിക്കടകാരന്റെ കയിൽ നിന്നും കാപ്പി വാങ്ങി കുടിച്ചു

ഒരു  അരമണിക്കൂർ ആ ഇരുപ്പു ഇരുന്നു

പാറു , അവളുടെ ഫോൺ വിളി , അതൊന്നും  സങ്കല്‍പ്പിച്ചതുപോലും അല്ല.

“താൻ അടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അവൾ അകലുക ആയിരുന്നു , താൻ അകന്നു പോകുമ്പോൾ അടുത്ത് വരുന്നത് പോലെ,, മനസു ആകെ ഒരു അസ്വസ്ഥത ”

“അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പരിപാടി കഴിഞ്ഞു എല്ലാരും ഇറങ്ങി തുടങ്ങി ”

“ഏറ്റവും പുറകെ സങ്കടത്തോടെ ശപ്പുണ്ണിയും .,,,

കാര്യം ചോദിച്ചപ്പോൾ , ഇനി വനറോജാ അടുത്ത മാസമേ വരൂ എന്നൊരു മറുപടിയും

“കണ്ടോ നീ ,,,,,,,,,,,കാണേണ്ടതൊക്കെ ?”

“അണ്ണേ ,,കൊഞ്ചം ,,, പാർത്താചേ ”

“ഇതാണല്ലെ നീയും മണിയേട്ടനും പറഞ്ഞ നല്ല ഡാൻസ്”

“അണ്ണേ  … ഒരു ഇരുന്നൂറു രൂപാ കൊടുങ്കളെ ,,,”

“എന്തിന് … എന്തിനാ നിനക്ക് ഇരുന്നൂറ് രൂപ “

“അണ്ണേ,,യാരുക്കും തെരിയ വെണ്ടാം ,,,”

“ഇല്ല ആരും അറിയില്ല ,,നീ കാര്യം പറ”

” അണ്ണേ ,,അത് വന്ത് മുത്തം കെടക്കും … അന്ത വനറോജവുക്ക് ഇരുന്നൂറു കൊടുത്തെനാ ”

“പിന്നെ ,,,ഇരുന്നൂറു കൊടുത് മുത്തം വാങ്ങാ൯ അവൾ ആരാ ,,നീ വരുന്നുണ്ടോ ”

അപ്പു ദേഷ്യപ്പെട്ടു .

ഭയന്ന് പോയ ശപ്പുണ്ണി , അവന്റെ പുറകിൽ കയറി ,

അപ്പു വണ്ടി എടുത്തു

വണ്ടി ഭാർഗവ ഇല്ലം ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ചു.

<<<<<<<O>>>>>>>

പിറ്റേന്ന് പുലര്കാലം

അപ്പു കണ്ണുകൾ തുറന്നു.