അപരാജിതൻ 15 [Harshan] 9650

അവർ ഇരുവരും കൂടെ കൈവരിയിൽ ഇരുന്നു

“ഇന്നെന്താ പെങ്ങളെ വിഷയം ,,,,,,,,,,,,,,,”

നളിനി തല യുയർത്തി നോക്കി ,

“‘അമ്മ ,,,നാൻ ഇനി അങ്കെ പോകമാട്ടെ ,,അവര് തനിയാ വാഴട്ടും” നളിനി അമ്മയോട് വിഷമം പറഞ്ഞു

“അക്ക കാര്യം പറ ,,എന്താ പറ്റിയത്”

“മണിക്കുട്ടാ ,,,സാംബാർ സമൈച്ചു കൊടുത്തേ൯ ,,അതിൽ കൊഞ്ചം  കാരം കൂടിപോയാച് ,,അതുക്ക് താൻ  മാമ ഇന്ത മാതിരി.. ”

“ആ അത് പറ ,,അങ്ങനെ വഴിക്കുവാ ,,,അപ്പു ,,,മച്ചാനു ഗ്യാസ് ട്രബിൾ അധികം ആണ് , അതുകൊണ്ടു എരിവ് കുറക്കാൻ പറഞ്ഞേക്കുവാ ,അക്ക സാംബാർ ഉണ്ടാക്കിയപ്പോ എരിവ് കൂടി പോയി ,,അതാണ്‌ ഇന്നതെ വിഷയം ”

“സാമ്പാറിന് എരിവ് കൂടിയ , ഭാര്യയെ പറഞ്ഞു വിടുമോ ?” അപു അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു

” അപ്പു ,,,അത് എൻ മച്ചാൻ സ്റ്റ,,,യിൽ ,,, ഡാ” നരന്‍ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു

“ഹോ എന്നാലും വല്ലാത്തൊരു സ്റ്റയില്‍ തന്നെ”

“അക്ക ,,ഇതാണ് അപ്പു ,,, ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ”

അതുകേട്ടു നളിനി കരച്ചിലിനിടയിലും തല ഉയർത്തി അപ്പുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു

എന്നിട്ടു വീണ്ടും കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു

വൈഗ അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു നളിനി എഴുന്നേറ്റു റൂമിലേക്കു പോയി കൂടെ അമ്മയും

“അപ്പു ,,,,,,,,,,,”

“എന്താ നരേട്ടാ ,….”

“ഇപ്പോ പോയ എന്റെ അളിയൻ ഇല്ലേ ?”

“ഉവ്വ് ..”

“മൂപ്പര് ഈ തറവാട്ടിൽ കയറിയിട്ട് പത്തുകൊല്ലം ആയി , ആ പടിപ്പുര വരെ വരും അല്ലാതെ ഇതിനുള്ളിലേക് കയറില്ല ശപഥം ആണ് ”

“അയ്യോ അത്രക്കും ദേഷ്യകാരൻ ആണോ ,,,”

“ദേഷ്യവും ഉണ്ട് , കൂടാതെ അഭിമാനി ആണ് , അതാണ്‌ ഇടക്കിടെ മാനസ്സ൯ എന്ന് പറയുന്നത് , പക്ഷെ ഉള്ളത് ദുരഭിമാനം ആണ് ”

“എന്നാലും ഇങ്ങോട്ടു കയറാത്തതെന്താ ?”

“അപ്പു ,,നീ മച്ചാന്റെ തലയിലെ കുടുമ കണ്ടില്ലേ ?”

“ഉവ്വല്ലോ ”

“ഇവിടത്തെ ആളുകൾ വലിയ ശപഥം ഒക്കെ ഇട്ടാൽ പിന്നെ കുടുമ വളർത്തും  ഒന്നര അടി നീളത്തിൽ , കഴിഞ്ഞ പത്തുകൊല്ലമായി ഉള്ള കുടുമ ആണ് മച്ചാന്റെ”

“മണിയേട്ട ,,,,എനിക്കങ്ങോട് മനസിലാകുന്നില്ല”

“പത്തുകൊല്ലം മുന്നേ എന്റെ അപ്പ മരണപ്പെട്ടു ,,  മച്ചാനു അപ്പ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് മാമനാരെ അതായതു എന്റെ അപ്പാവെ ഒരുപാട് കാര്യമായിരുന്നു , അപ്പ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടന്നപ്പോ ഒക്കെ കൂട്ടിനു മച്ചാൻ