അപരാജിതൻ 15 [Harshan] 9650

എന്നിട്ടു അപ്പുനെ നോക്കി കൈ കൊണ്ട് എന്തക്കെയോ ആംഗ്യം കാണിച്ചു

“ആഹാ ,,,,അതുകൊള്ളാമല്ലോ ,,, അപ്പു ,,മോൻ കൊടുക്കാൻ ആണ് അമ്മപറയുന്നതു”

“ഇതൊക്കെ ആകെ അതിശയം ആണല്ലോ ,,,””  നരൻ പറഞ്ഞു

അപ്പു , വല്യമ്മയുടെ കൈയിൽ നിന്നും പാൽ വാങ്ങി , സ്പൂണിൽ ആക്കി ശ്രദ്ധയോടെ പാട്ടിയമ്മക്ക് കൊടുത്തു , അവരതു ആർത്തിയോടെ കഴിക്കുകയും പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാട്ടി ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു , ഇടയ്ക്കു ചുണ്ടിലൂടെ ഒഴുകുന്ന പാൽ , അപ്പു തുണി കൊണ്ട് ഒപ്പി കൊടുത്തു , പാട്ടിയമ്മ അപ്പുവിന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു ,,, നാരായണ ,,,,നാരായണ ,,,എന്ന് മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

“എന്തായാലും അപ്പുമോനെ അമ്മക്ക് വലിയ ഇഷ്ടായി ,,, ” വല്യമ്മ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു

എല്ലാവരും അതുകേട്ടു ചിരിതൂകി

അത് കഴിഞ്ഞു അവർ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി

അപ്പുവും നരനും വൈഗയും എല്ലാരും കൂടെ ഹാളിൽ വന്നു

ഹാൾ ആകെ പൗരാണികമായ വസ്തുതാവകകളാൽ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു

പൂജാമുറിയിൽ വെങ്കിടേശ നാരായണന്റെ വിഗ്രഹവും ഒപ്പം തന്നെ പരശുരാമ വിഗ്രഹവും.

അവിടെ തൊഴുത് എല്ലാരും കൂടെ ഹാളിൽ വന്നിരുന്നു

“മണിയേട്ട ,,, ഇത്രയും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു വലിയ കുടുംബത്തിലെ സന്തതി ആണോ ഈ കംമ്യുനിസവും പറഞ്ഞു നാട് അലഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത് , കണ്ടാ പറയുക പോലും ഇല്ലായിരുന്നു ,,”

“അതൊക്കെ ഒരു തോന്നൽ അല്ലായിരുന്നോ ,,ഇപ്പോ പ്രവർത്തനം ഒക്കെ നിർത്തി ,, ഇനി വീടും കൃഷിയും വീട്ടുകാര്യങ്ങളും മാത്രം”

“എന്താ മണിയേട്ടാ ,,,ഈ കുടുംബത്തോട് എല്ലാര്ക്കും വലിയ ബഹുമാനം ആണല്ലോ ,, ഭാർഗവ ഇല്ലം എന്ന് കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ ആ ഒരു ബഹുമാനം കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്”

അപ്പോളേകും വല്യമ്മ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു , അവിടെ ഇരുന്നു , എന്നിടു അപ്പുവിനോടു പറഞ്ഞു

“അപ്പു ,,, ഇ കുടുംബം വൈഷ്ണവ ബ്രാഹ്മണ കുലം ആണ് , പക്ഷെ പ്രത്യേകത എന്തെന്നാൽ മറ്റു ബ്രാഹ്മണരെ അപേക്ഷിച്ചു ഒരു വ്യത്യാസം ഉണ്ട്,”

“അതെന്താ  വല്ല്യമ്മേ  അങ്ങനെ ഒരു പ്രത്യേകത?”

‘ ഈ കുടുംബത്തിന്റെ പരദേവത നാരായണ മലയിലെ ശ്രീമന്നാരായണനും , ആചാര്യന്‍ പരശുരാമനും ആണ്, പ്രധാനമായും ഏഴു ഗോത്രങ്ങള്‍ ആണ് ഉള്ളത്   അഗസ്ത്യ, അത്രി , ഭരദ്വാജ , ഗൌതമ , ജമദഗ്നി , വസിഷ്ഠ വിശ്വാമിത്ര അതില്‍ ഞങ്ങളുടെ ഗോത്രം ജമദഗ്നി ആണ് , ഭാര്‍ഗവരാമന്റെ പിതാവിന്റെ, അത് മാത്രവും അല്ല , ബ്രാഹ്മണര്‍ക്ക് ആയുധ൦ നിഷിദ്ധമാണ് , അതില്‍ ആയുധം എടുക്കാന്‍ അവകാശം ഉള്ള പ്രത്യേക അധികാരങ്ങള്‍ ഉള്ള ബ്രഹ്മണകുലം ആണ് ഭാര്‍ഗവവംശം , അതും പരശുരാമന്‍ നേരിട്ടു ആയുധവിദ്യ അഭ്യസിപ്പിച്ചതാണ് എന്നാണു വിശ്വസവും , അതുകൊണ്ടാണ് പരശുരാമനേ ആചാര്യനായി കാണുന്നതും”

എല്ലാം വളരെ ഏറെ ആകാംഷയോടെ അപ്പു കേട്ടിരുന്നു.

“ഇവിടത്തെ മുത്തശ്ശന്‍ , അതായത് മണിയുടെ താത്ത , പേരുകേട്ട വൈദികനും പോരാളിയും ആയിരുന്നു , പക്ഷേ എന്റെ ഭര്‍ത്താവിന്  അതായത് മണിയുടെ അപ്പവുക്ക് ആയുധവിദ്യയില്‍ തല്‍പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല , അദ്ദേഹം പൂജയും കൃഷിയും ഒക്കെ ആയി ആണ് ജീവിച്ചത് , മണിക്കുട്ടന്‍ കുറച്ചൊക്കെ അഭ്യസിച്ചിട്ടുണ്ട് . എന്നാലും മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല , ”