റെജിയുടെ സുവിശേഷങ്ങൾ 2 [മനൂസ്] [Climax] 3163

മുൻപ് തങ്ങൾ ചേട്ടായിയോട്  പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഓർത്ത് അവർക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി…

റിനിയും റിൻസിയും കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനടുത്തേക്ക് വന്നു…

റിൻസി അവന് സമീപം ഇരുന്ന് അവന്റെ കൈയിൽ തന്റെ കൈ ചേർത്തു…

തന്റെ ദേഹത്ത് കൈ പതിഞ്ഞതും റെജി തല ഉയർത്തി നോക്കി…

തനിക്ക് സമീപം നിൽക്കുന്ന അവരെ ഇമവെട്ടാതെ അവൻ നോക്കി…

“പൊറുക്കണം…”

ഇരുവരുടെയും കരങ്ങൾ തന്റെ നെറ്റിയോട് ചേർത്ത് അവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

ഒരിക്കൽ പോലും കാണാത്ത റെജിയെ അവർ അന്ന് കണ്ടു…

ഇരുവരും അവനെ തങ്ങളോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

ഒരു കുഞ്ഞിനെപോലെ അവരോട് പറ്റിച്ചേർന്ന് അവൻ തേങ്ങി…

അവർ പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും,, ചേർന്നിരുന്നു പ്രാർത്ഥനകളോടെ നേരം വെളുപ്പിച്ചു…

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ റിനിയും റിൻസിയും അമ്മച്ചിയെ കേറി കണ്ടു…

റെജിയെ അവർ ഒരുപാട് നിർബന്ധിച്ചെങ്കിലും അവൻ പുറത്ത് നിന്ന് കാണുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ…

അവന് അമ്മച്ചിയുടെ മുഖം കാണാനുള്ള മനശക്തി അപ്പോഴുണ്ടായിരുന്നില്ല…

മൈനർ അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നതിനാൽ അന്ന് വൈകുന്നേരം തന്നെ ഷേർളിയെ രണ്ട് ദിവസത്തെക്ക് വാർഡിലേക്ക് മാറ്റി…

കണ്ണിമക്കാതെ തന്നെ നോക്കുന്ന അമ്മച്ചിയുടെ മുഖം അവന്റെ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറയിൽ പൂട്ടിവച്ച ആ കൗമാരക്കാരനെ പുറത്തേക്ക് വരുത്താൻ ശക്തി പകർന്നു…