റെജിയുടെ സുവിശേഷങ്ങൾ 2 [മനൂസ്] [Climax] 3163

സന്ധ്യ ആയതും അവൻ വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു..

തന്റെ വീടിന് മുൻവശത്ത് എത്തിയതും അവൻ അപ്പുറത്തേക്ക് നോക്കി…

വാതിൽ തുറന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ആരെയും അവന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…

പണി കഴിഞ്ഞ് ജോയി പോയിരിക്കും എന്നവൻ ചിന്തിച്ചു…

അവനാ തിണ്ണയിലേക്ക് മെല്ലെ ചാരി കണ്ണുകളടച്ചു…

“ഓഹ് വന്നോ…”

റിൻസിയുടെ സ്വരമാണ് അവനെ ഉണർത്തിയത്…

അവളുടെ മുഖത്ത് തന്നോടുള്ള ദേഷ്യം നിഴലിച്ചിരുന്നു…

അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന റിനിയിലും ആ ഭാവം അവൻ കണ്ടു…

“ശത്രുക്കളോട് പോലും ക്ഷമിക്കണമെന്നും പാശ്ചാതാപം ആണ് ഏറ്റവും വലിയ പ്രായശ്ചിത്തം എന്നുമാണ് ഞങ്ങള് പടിച്ചേക്കുന്നത്…

പണ്ട് ചേട്ടായിയോട് ചെയ്ത തെറ്റുകളുടെ ശിക്ഷ സ്വയം ഉരുകി അനുഭവിക്കുവാരുന്നു അമ്മച്ചി…

അത് മറ്റാരേക്കാളും ഞങ്ങൾക്കറിയാം…

അന്നത്തെ സംഭവങ്ങൾ ഓർത്ത് കാരയാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും അവർക്കില്ല…

ആ അമ്മച്ചിയോട് ഇനിയെങ്കിലും ക്ഷമിച്ചൂടെ..”

ഇടറിയ സ്വരത്തോടെ റിൻസി ചോദിച്ചു….

അവളുടെ വാക്കുകളെ വേദനയോടെ കേൾക്കുക അല്ലാതെ മറുപടി പറയാൻ റെജിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല…

“എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്…”

റിനി ഉറച്ച സ്വരത്തോടെ ചോദിച്ചു…