റെജിയുടെ സുവിശേഷങ്ങൾ 2 [മനൂസ്] [Climax] 3163

ആ നിഷ്കളങ്കമായ ചിരികൾ അവന്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാതെ തൊട്ടുണർത്തി…

ഇത്രയും കാലവും അവരുടെ മുഖത്ത് താൻ കാണാതിരുന്ന ആ പ്രസരിപ്പും ഉന്മേഷവും വന്നു ചേർന്ന പോലെ തോന്നി…

തന്റെ സാമിഭ്യത്തിൽ ഒരിക്കലും അവർ ചിരിച്ചു കണ്ടിട്ടില്ല എന്നത് അവൻ ഓർത്തു…

എന്നും ദേഷ്യത്തോടെ മാത്രം പെരുമാറുന്ന തന്നെ അവർ സ്നേഹത്തോടെ നോക്കുന്നതെങ്ങനെ എന്ന മറുചോദ്യം അപ്പോഴേക്കും മനസ്സിലേക്ക് കടന്നു വന്നു…

പെട്ടെന്നാണ് അവൻ ഷേർളിയിലേക്ക്  കണ്ണുകൾ പായിച്ചത്…

തന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ ഇമവെട്ടാതെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന അമ്മച്ചിയെയാണ് അവൻ കണ്ടത്..

ഹൃദയത്തിലേക്ക് ഒരു മുള്ള് തറച്ചു കയറുന്ന വേദന അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു…

അത്രമാത്രം ആർദ്രമായിരുന്നു ആ കണ്ണുകളുടെ ഭാവം…

ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നുവോ…

അവൻ സ്വയം ചോദിച്ചു…

പൊടുന്നനെ അവൻ തന്റെ കണ്ണുകളെ അമ്മച്ചിയിൽ നിന്നും പിൻവലിച്ചു…

ഇനിയും ആ മിഴികളിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നവന് മനസ്സിലായി..

ഇനിയും അത് തുടർന്നാൽ മനസ്സിന്റെ ചങ്ങലകളിൽ ആരും കാണാതെ താൻ പൂട്ടി വച്ചിരിക്കുന്ന ആ കൗമാരക്കാരാൻ ചിലപ്പോൾ ആ ചങ്ങല തകർത്തു പുറത്ത് വരും…

ഈ ഗൗരവാക്കാരനായ റെജി ആണ് ശരി എന്നവന്റെ ഉപബോധ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു…