പ്രാണേശ്വരി 5-10 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 338

“ആ ശരി ”

“ആ എന്നാൽ വാ… നമുക്ക് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാം ”

ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു ചെല്ലുമ്പോൾ ആന്റിയും ലച്ചുവും ഹാളിൽ ഇല്ല. അടുക്കളയിൽ നിന്നും സംസാരം കേട്ടിട്ട് ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു. എന്തോ വര്ഷങ്ങളുടെ പരിചയം ഉള്ള രീതിയിൽ രണ്ടും കൂടെ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്

“എന്തായിരുന്നു അനിയനും ചേച്ചിയും കൂടെ ഒരു സ്വകാര്യം ”

ആന്റി ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ മാളുവിനോടായി ചോദിച്ചു

“അമ്മ പറഞ്ഞത് തന്നെ… സ്വകാര്യം… അപ്പൊ പിന്നെ നിങ്ങളോട് പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ… ”

“ഓ… വേണ്ട… ”

ഞാനും ലച്ചുവും അന്ന് വീട്ടിൽ പോകുന്ന ദിവസമായതിനാൽ അധിക സമയം അവിടെ നിന്നില്ല. എന്നേയും ലച്ചുവിനെയും മാളുചേച്ചി ബസ്റ്റോപ്പിൽ കൊണ്ട് വിടാം എന്ന് പറഞ്ഞു.

പോകുന്ന വഴിക്കു റൂമിൽ കയറി കൂട്ടുകാരോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് പാക്ക് ചെയ്ത് വച്ചിരുന്ന ബാഗും എടുത്ത് കൊണ്ടാണ് പോയത്. ലച്ചുവും ഹോസ്റ്റലിൽ പോയി ബാഗ് എടുത്തിട്ട് വന്നു

ഞങ്ങളെ യാത്രയാക്കുന്ന സമയത്ത് മാളുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ചെറുതായി നിറഞ്ഞിരുന്നു ഇനി ഉള്ള പത്തു ദിവസങ്ങൾ ഞങ്ങളെ പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിലുള്ള സങ്കടം. ലച്ചുവിന്റെയും അവസ്ഥ അത് തന്നെയാണ്

ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ബസ്സിൽ കയറിയതിനു ശേഷമാണ് മാളു ചേച്ചി തിരിച്ചു പോയത്. ആദ്യ ബസ്സിൽ കയറി ബസ് സ്റ്റാൻഡ് എത്തുന്നത് വരെ മാത്രമേ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു കാണു അത് കഴിഞ്ഞാൽ വേറെ വഴികളിലാണ് യാത്ര

ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോളാണ് അന്ന് ഞാനും മാളുവും ലച്ചുവിന് ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങാൻ വന്നപ്പോൾ കയറിയ ബേക്കറിയെ കുറിച്ച് ഓർക്കുന്നത്

“ലച്ചു… നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും തണുത്തത് കഴിച്ചാലോ .. ”

അത്രയും നേരം എന്തോ ചിന്തിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്ന ലച്ചു അപ്പോളാണ് ആ ചിന്തയിൽ നിന്നും പുറത്ത് വരുന്നത്

“ആ പോകാം ”

ആ പറച്ചിലിൽ പോലും ഒരു സന്തോഷമില്ല

“നിനക്കെന്താ ലച്ചു പറ്റിയത്… എന്താ ഒരു സങ്കടം ”

“ഇനീപ്പോ പത്തു ദിവസം നിന്നേം ചേച്ചിനേം ഒന്നും കാണാൻ പറ്റില്ലല്ലോ… ”

“അതാണോ… നമുക്കെന്നും വിളിക്കാല്ലോ… ചേച്ചിനേം വിളിക്കാം… പിന്നെ പത്തു ദിവസമൊക്കെ പെട്ടന്ന് പോകില്ലേ… ”

പത്തു ദിവസം മാറി നിൽക്കുന്നതിൽ എനിക്കും സങ്കടമുണ്ടെങ്കിലും പുറത്തു കാണിച്ചാൽ അവൾ അവിടെ നിന്ന് കരയും

“ആ… ”

“എന്നാ നീ വാ നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാം ”

“മ്മ് ശരി.. ”

ഞങ്ങൾ നടന്ന് ബേക്കറിയുടെ ഉള്ളിൽ എത്തി. അവളെയും കൊണ്ട് ക്യാബിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറി കുറച്ചു സമയം സംസാരിക്കാം എന്നാണ് കരുതിയത് പിന്നെ വേണ്ടെന്ന് വച്ചു. പുറത്തു തന്നെ ഇരുന്ന് കഴിച്ച് കൊണ്ട് സംസാരിക്കാം

ഒരാണും പെണ്ണും വെറുതെ സംസാരിച്ചാൽ പോലും ഇല്ലാത്ത കഥ പറഞ്ഞ് പരത്തുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടിൽ അടച്ചിട്ട ഒരു ക്യാബിനിൽ കയറി ഇരുന്ന് സംസാരിച്ചാൽ പിന്നെ പറയണോ..

“ലച്ചൂ… ”

“ഹ്മ്മ്… ”

“വീട്ടിൽ എത്തീട്ട് വിളിക്കണം കേട്ടോ… ”