പ്രാണേശ്വരി 5-10 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 336

“ലക്ഷ്മീ, നീ പോയോ… ”

“ഇല്ല നീ പറഞ്ഞോ… ”

“ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ നീ സത്യം പറയോ.. ”

“വയസല്ലാതെ എന്ത് വേണേലും ചോദിച്ചോ… ”

മണ്ടി, അവൾക്കറിയില്ലല്ലോ അവളുടെ ഡേറ്റ് ഓഫ് ബർത്ത് വരെ എനിക്ക് മനസ്സിലായ കാര്യം

“അതൊന്നുമല്ല… ഞാൻ ഇന്ദൂന്റെ പിന്നാലെ നടക്കുന്നത് നിനക്കെന്താ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തെ..? ”

വീണ്ടും കുറച്ചു സമയം അവൾ സംസാരിച്ചില്ല.

“ലക്ഷ്മീ നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ.. ”

“ഒന്നൂല്ല, നീ അവളുടെ പിന്നാലെ നടക്കുന്നതിനു എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല, നീ വെറുതെ മണ്ടനാകരുതു എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ… ”

“ആ, ഞാൻ ഒരു മണ്ടൻ അല്ല എന്നുള്ളത് നിനക്ക് വൈകാതെ മനസ്സിലാകും ”

“എന്താ… ”

“ഒന്നൂല്ലാ ”

“എന്നാൽ ഞാൻ ഫോൺ വച്ചോട്ടെ.. ”

“എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടാണോ നീ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചത്.. ”

“പോടാ പട്ടീ, നിന്നെയൊക്കെ വിളിച്ച എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതി. ഞാൻ ഫോൺ വക്കുന്നു ”

പിന്നെ ഒന്നും പറയാതെ അവൾ ഫോൺ വച്ചു

“നീ ഇതെങ്ങോട്ടു പോയി ”

ഞാൻ തിരികെ ചെന്നതും എന്നെ വരവേറ്റത് മാളുച്ചേച്ചീടെ ചോദ്യമാണ്

“ഏയ്യ് ഒരു കാൾ വന്നു ”

“അതെന്താ കാൾ ഇവിടെ വച്ചു അറ്റൻഡ് ചെയ്തൂടെ… ”

അതും പറഞ്ഞവൾ എന്നെ ഒരു നോട്ടം നോക്കീ

“ഡാ പോകണ്ടേ… ”

ഞാൻ ചേച്ചിക്ക് മറുപടി കൊടുക്കാതെ അവന്മാരോട് ചോദിച്ചു

“ആ പോകാം.. ”

പതിവ്‌പോലെ ഞാൻ ഇന്നും പോകാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ആന്റി എന്നെ തടഞ്ഞു

“ഡാ മോട്ടേ.. നാളെ പോകാടാ.. ”

” ഏയ്യ് ഇല്ലാന്റി പോണം, നാളെ ഒരാളുടെ assignment വക്കാനുണ്ട് ഇനി അത് സമയത്തു വച്ചില്ലെങ്കിൽ ആ പൂതന ചിലപ്പോൾ എന്നെ ഇറക്കി വിടും ”

ഞാൻ കിട്ടിയ സമയത്തു അവൾക്കിട്ടു ഒന്ന് കൊടുത്തു

” പൂതന നിന്റെ ലച്ചു… ”

അവൾ അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാണ് ആന്റി ഉള്ളത് ഓർത്തത്‌ എന്ന് തോന്നുന്നു. അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് എരിവ് വലിച്ചു. ഞാനും അവളെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി

“ആരാടാ ഈ ലച്ചു.. ”

ആന്റി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചോണ്ട് ചോദിച്ചു

“നിങ്ങടെ മോൾക്ക്‌ പ്രാന്താ. അത്യാവശ്യമായി വല്ല ആശുപത്രീലും കാണിക്കണം ”

“മ്മ്.. ഉവ്വ.. നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ… ”

“എടാ നിങ്ങളോട് ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ പോകാം എന്നു”

ഞാൻ വീണ്ടും അവന്മാരോട് ചോദിച്ചു