പ്രാണേശ്വരി 5-10 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 338

“എനിക്ക് നുണ പറയുന്നത് ഇഷ്ടമല്ല.ഇനി നുണ പറയരുത് ”

“ഹ്മ്മ് ഇല്ല പറയില്ല, ”

“ഹ്മ്മ്… ”

“പിന്നെ…. ”

ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ലച്ചുവിനെ പതിയെ വിളിച്ചു

“എന്താണ് മോനെ ഒരു കള്ള ലക്ഷണം ”

“ഇന്നലെ ഫോണിൽ തന്നില്ലേ… അത് നേരിട്ട് തരാമോ… ”

“പോടാ… പോടാ… ”

“എന്റെ ലച്ചു അല്ലെ ഒരെണ്ണം താടി ”

“നടക്കൂല്ല മോനെ… ഇവിടെ മുഴുവൻ കുട്ടികളാ ”

തരാൻ മടി ഒന്നും ഇല്ല ആരെങ്കിലും കാണും എന്നുള്ള പേടിയാണ്

“കുറച്ചിങ് മാറി നിന്നാൽ മതി ആരും കാണില്ല ”

“അയ്യടാ നടക്കില്ല…എനിക്ക് പേടിയാ ”

“എന്റെ ലച്ചു അല്ലെ… ഒരെണ്ണം… അയ്യോ….. ”

ചെവിയിൽ ആരോ പിടിച്ചു തിരുമ്മിയപ്പോൾ കാറിക്കൊണ്ടാണ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയത്.എന്നെയും ലച്ചുവിനെയും തുറിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന മാളു. മിക്കവാറും ഞാൻ ഉമ്മ ചോദിച്ചതൊക്കെ കേട്ടിട്ടുണ്ടാകും

“എന്താ ഇവിടെ രണ്ടും കൂടെ ”

“വന്നല്ലോ നാശം… നിന്നെ ആരാ ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചത് ”

“പോടാ… ഞാൻ ഇപ്പൊ വന്നത് നിനക്കൊരു ശല്യമായി എന്നെനിക്കറിയാം ഞാൻ കേട്ടു എല്ലാം ”

ഞാൻ ലച്ചുവിനെ നോക്കിയപ്പോൾ മാളു എല്ലാം കേട്ടു എന്നറിഞ്ഞു നാണിച്ചു തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുകയാണ്

“എന്റെ മാളു അല്ലെ… ഞങ്ങൾ കുറച്ചു സമയം സംസാരിക്കട്ടെ നീ പോടീ…”

“ഞാൻ പോകുവാ ചേച്ചി നിങ്ങൾ സംസാരിക്ക്‌ ”

ലച്ചുവിന് അവിടെ നിന്നെങ്ങനെ എങ്കിലും ഒഴിവാക്കണം എന്നുള്ള ആഗ്രഹമാണ്

“നീ പോകല്ലേ അവിടെ നിൽക്ക് എനിക്ക് രണ്ട് പേരോടുമായി കുറച്ചു പറയാനുണ്ട് ”

മാളുവിന്റെ ഗൗരവത്തിലുള്ള സംസാരം കേട്ടതും മാളുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ലച്ചു എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ നിന്നു

“ലച്ചു… നീ നന്നായി പഠിക്കുന്ന കുട്ടിയാണ് ഇത് വരെ എല്ലാ എക്സാമിനും നല്ല ഗ്രേഡും ഉണ്ടായിരുന്നു ഈ പ്രാവശ്യവും അങ്ങനെ തന്നെ വേണം. നിന്റെ അമ്മയ്ക്കും അനിയത്തിക്കും നീ മാത്രമേ ഉള്ളു.. ”

“അറിയാം ചേച്ചി… ഞാൻ നന്നായി പഠിച്ചോളാം ”

“ഹ്മ്മ്.. മുത്തേ നിന്നോടും പറയാനുള്ളത് ഇത് തന്നെയാ… നന്നായി പഠിക്കണം. എക്സാമൊക്കെ ഇങ്ങടുത്തു ഇനി അധികം ഫോൺ വിളിയും സംസാരവും ഒന്നും വേണ്ട എല്ലാം എക്സാം കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി ”

“ഞാൻ പഠിച്ചോളാം… ”

“ഞാൻ രാത്രി വിളിക്കും ഫോൺ ബിസി ആയിരുന്നാൽ ബാക്കി ഞാൻ ആപ്പോ പറയാം ബാക്കി ”

“എന്ത് സാധനമാടി കുറച്ചു സമയം പോലും സംസാരിക്കാൻ പാടില്ലേ… ”