പ്രാണേശ്വരി 5-10 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 338

“അവൾ സംസാരിച്ചാൽ സംസാരിക്കും ”

“അതുമതി ”

“നീ പറയാനുള്ളതെല്ലാം പറഞ്ഞില്ലെ… ഇനി ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് മറുപടി പറ… ആരാ നിന്നെ തല്ലിയത് ”

“അതൊന്നുമില്ല, ക്ലാസ്സിൽ ചെറിയൊരു ഉന്തും തള്ളും ”

ഇനി ഇതും കൂടി മാളുചേച്ചി ചെയ്തതാണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ട് ദേഷ്യം കൂടണ്ട എന്നു വച്ചാണ് ഒരു ചെറിയ നുണ പറഞ്ഞത്

“ഇതാണോ ചെറിയ ഉന്തും തള്ളും…ഇനി ഇങ്ങനെ വല്ലതും ഞാൻ കാണട്ടെ അന്ന് നിൽക്കും നിന്റെ ഹോസ്റ്റൽ ജീവിതം ”

“എന്റെ പൊന്നോ.. ഇനി ഇങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല പോരെ.. ”

“ഹ്മ്മ്.. നല്ല വേദന ഉണ്ടോ… ബാം വല്ലതും തേക്കണോ ”

“വേണ്ട… പിന്നെ വേറൊരു കാര്യമുണ്ട് ”

“ഇനിയെന്താ… ”

“എന്റെ ഒപ്പം മാളുചേച്ചി കൂടെ വന്നിട്ടുണ്ട് ”

“ആഹാ… എന്നിട്ട് എവിടെ അവൾ ”

ഇത്രയും സമയം സമാദാനത്തോടെ സംസാരിച്ച ആൾ മാളുവിന്റെ കാര്യം കേട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും കലിപ്പിലായി

“നമ്മൾ എല്ലാം പറഞ്ഞു തീർത്തതാണെ. ഇനി വീണ്ടും പഴയപോലെ ആണെങ്കിൽ ഞാൻ ഇനി മിണ്ടില്ല പറഞ്ഞേക്കാം ”

“ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല… പോരെ… ”

“മതി… അവൾ ഹാളിൽ കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിപ്പുണ്ട് ”

ആന്റി വേഗം തന്നെ എന്നെയും കടന്നു ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. ആ പുറകെ ഞാനും പോയി എത്രയൊക്കെ സമാധാനിപ്പിച്ചാലും അവിടെ എന്ത് നടക്കും എന്നൊരു ഭയം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു

ആന്റി ഹാളിലേക്ക് എത്തിയത് കണ്ട് സെറ്റിയിൽ ഇരുന്ന മാളു ചാടി എഴുന്നേറ്റു. ആ കണ്ണുകൾ രണ്ടും കരഞ്ഞു കലങ്ങിയാണ് ഇരിക്കുന്നത്…

“അമ്മേ സോറി അമ്മേ… എന്നോട് മിണ്ടാതെ ഇരിക്കല്ലേ അമ്മേ… ”

മാളുചേച്ചി ഓടിവന്ന് ആന്റിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി. ആന്റി എന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ നിൽക്കുന്ന അതെ ദിശയിൽ നിൽക്കുന്നത് കൊണ്ട് ആ മുഖഭാവം വ്യക്തമല്ല.

“അമ്മേ എന്നെ ഒന്ന് വഴക്കെങ്കിലും പറ അമ്മേ… അമ്മക്കിഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ എനിക്കവനെ വേണ്ടമ്മേ… ”

“ഞാൻ എപ്പൊഴാടി എനിക്ക് അവനെ ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് പറഞ്ഞത് ”

ഇത്രയും സമയം മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന ആന്റി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി

“പറയെടി ഞാൻ എപ്പോഴാ പറഞ്ഞതെന്ന് ”

മാളു ആന്റിയിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറി വിശ്വാസം വരാത്തെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

“പിന്നെന്തിനാ അമ്മ എന്നോട് മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത് ”

“നീയും മിണ്ടിയില്ലല്ലോ… ”