പ്രാണേശ്വരി 5-10 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 338

അവൾ അടുത്തു വന്നതും ആദ്യം ഞാൻ നോക്കിയത് അവളുടെ മൂക്കിലേക്കാണ്, അവളുടെ മൂക്കിൽ ആ പഴയ മൂക്കുത്തി കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കാകെ വിഷമമായി,

“ഡാ അഖിലേ നീ എന്താ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത് ”

ലച്ചുവിന്റെ കൂടെ വന്ന ആളാണ്‌ സംസാരിക്കുന്നത്, ഞാൻ ഇവളുടെ മൂക്കും നോക്കി നിന്നത് കൊണ്ട് ആളെ കണ്ടിരുന്നില്ല,ആളെ നോക്കി

അനു ചേച്ചി, അന്ന് കല്യാണത്തിന് കണ്ടതിൽ പിന്നെ ഇപ്പോഴാണ് കാണുന്നത്

“ഡാ നീ എന്താ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത് എന്ന് ”

ഞാൻ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു ചേച്ചി ഒന്നുകൂടെ ചോദിച്ചു

“ഒന്നുമില്ല ചേച്ചി കൂട്ടുകാരെ നോക്കി നിന്നതാ ”

“ഉവ്വ… കൂട്ടുകാരോ അതോ കൂട്ടുകാരിയോ ”

“നമുക്കൊക്കെ എവിടുന്നാ ചേച്ചി കൂട്ടുകാരി, നമ്മളെ ഒക്കെ ആർക്കാ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് ”

ഞാൻ അത് ലച്ചുവിന്റെ മുഖത്തു നോക്കിയാണ് പറഞ്ഞത്

അവളുടെ മുഖത്തൊരു വിഷമം ഉണ്ട്, കൂടെ അനു ഉള്ളതുകൊണ്ടാവും അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല

“നിന്നെ എല്ലാർക്കും ഇഷ്ടപ്പെടും. നീ സൂപ്പർ അല്ലെ… അല്ലെ ലക്ഷ്മി ”

അനുചേച്ചി എന്നോടും ലക്ഷ്മിയോടും ആയി ചോദിച്ചു

ലച്ചു അതിനു മുഖം കുനിച്ചാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്

“ആ ഇഷ്ടപ്പെടും ”

അവളുടെ മുഖത്തു നിന്ന് ഭാവം ഒന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല

“ഞാൻ എന്തായാലും ഇപ്പൊ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത് ആരെയും കാണാനല്ല ചേച്ചി, കൂട്ടുകാർ വരാനാണ് ”

ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോൾ ലച്ചു എന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി, ആ മിഴികൾ ചെറുതായി നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്

“ആ, എന്നാൽ നീ ഇവിടെ നിന്നോ. ഞങ്ങൾ പോകുവാ … വാ ലച്ചു നമുക്ക് പോകാം ”

അനുചേച്ചി അവളെയും കൂട്ടി നടന്നു നീങ്ങി, കുറച്ചു നടന്നു ലച്ചു എന്നെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

ഈ പെൺപിള്ളേരെ മാത്രം മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റില്ല ഇന്നലെ അവൾക്കു എന്നോട് ഇഷ്ടമാണെന്ന് തോന്നി. അവളോട് എന്നെ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ മൂക്കുത്തി ഇട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞപ്പോ അതിടാതെ വന്നിരിക്കുന്നു. ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല

ഞാൻ പിന്നെയും അവർ പോകുന്നത് നോക്കി, അപ്പോളാണ് ക്യാന്റീന്റെ മുൻപിൽ ഒരാൾ ചായയും കുടിച്ചു ഭിത്തിയിൽ ചാരി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടത്, അരുൺ ചേട്ടൻ. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ വെറുതെ ചാരി നിന്ന് ചായ കുടിക്കുകയാണെന്നേ കരുതു പക്ഷെ ആൾ രാവിലെ അനുവിനെ കാണാനുള്ള കഷ്ടപ്പാടിലാണ്

അത് കണ്ടപ്പോൾ ആ സങ്കടത്തിനിടയിലും എനിക്ക് ചിരി വന്നു. പിന്നെയും കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് പിന്നെ ക്ലാസ്സിൽ കേറാൻ തോന്നിയില്ല ഞാൻ റൂമിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി