പ്രാണേശ്വരി 5-10 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 338

“ചൂടാവല്ലേ ചെക്കാ…. നീ എന്താ വാങ്ങിയത് എന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷ കൊണ്ട് നോക്കിയതാ ”

“അവളുടെ ഒരു ആകാംഷ”

” ഡാ എന്നെ ഇവിടെ വിട്ടാൽ മതി ഞാൻ ബസ്സ് സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് നടന്നു പൊയ്ക്കോളാം ”

“അതെന്തിനാ ഞാൻ കൊണ്ടേ വിടാം ”

“വേണ്ടടാ അറിയുന്ന ആരെങ്കിലും കാണും ”

ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അവൾ പറയുന്നത് ശരിയാണെന്നു എനിക്കും തോന്നി,

“എന്നാൽ അങ്ങനെ ചെയ്യാം”

ഞാൻ വണ്ടി ഇടതുവശം ചേർത്ത് നിർത്തി, അവൾ വണ്ടിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി, പിന്നെയും അവൾ പോകാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാത്തത് പോലെ മടിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്

“എന്താ മോളെ പോണില്ലേ… ”

“ആ, പോണം ”

അത് പറയുമ്പോൾ അവൾക്കൊരു വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു, അവൾ എന്തോ പറയാൻ വന്നു പിന്നെ വേണ്ടാന്ന് വച്ചു

“ലച്ചു,.. നിനക്കെന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ ”

“അത്…. ”

“നീ പറ മോളെ… ”

“എടാ, ശരിക്കും നിന്റെ ഗിഫ്റ്റ് കിട്ടിയപ്പോൾ എന്റെ കിളി മുഴുവൻ പറന്നു പോയി…. ”

അവൾ ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ട് വീണ്ടും തുടർന്നു

“ഞാൻ ഇന്നലെ മുതൽ നിന്നോട് പറയാൻ നോക്കുന്നതാ ഇന്ന് എന്റെ ബര്ത്ഡേ ആണെന്ന് പക്ഷെ നിന്നോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പറ്റണ്ടേ… ”

എനിക്കിതൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോ ചിരി വരുന്നുണ്ട്, പക്ഷെ ഇപ്പൊ ചിരിച്ചാൽ അവൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് പാതിക്കു നിർത്തി പോകും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് ചിരിച്ചില്ല

“ഇന്ന് രാവിലെയും നിന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ നീ ഒരു happy birthday പറഞ്ഞിട്ട് പോയി, എനിക്ക് ഭയങ്കര വിഷമമായി. വൈകിട്ട് കണ്ടപ്പോളും നേരെ പോലും നോക്കിയില്ല… അപ്പൊ ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചതാ തിരിച്ചുവന്നാൽ നിന്നോട് മിണ്ടില്ലാ എന്ന്… അപ്പോളാ നിന്റെ സർപ്രൈസ്. ഞാൻ ഈ ഇടക്കൊന്നും ഇത്രയ്ക്കു സന്തോഷിച്ചിട്ടില്ല മോനെ.. ”

ഞാൻ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അവൾ തടഞ്ഞു

“ഡാ ഞാൻ പറഞ്ഞു തീർക്കട്ടെ..
നീ അതിപ്പോ തുറക്കേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും എനിക്കപ്പോ തന്നെ കാണണം എന്ന് തോന്നി , അങ്ങനെ നടന്നുകൊണ്ടു തുറന്നു നോക്കിയതാ നേരെ നോക്കുമ്പോൾ എന്റെ മുന്നിൽ ഒരു ബസ്, ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചതാ മരിച്ചു എന്ന്,… പിന്നെ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോ നീ എന്റെ മുൻപ് ”

“ഇതാണ് മൂത്തവർ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കണം എന്ന് പറയുന്നത്… ”

അവൾ എന്നെ സംശയത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി