രാവണാ,
നമ്മൾ കാലാകാലങ്ങളിൽ കേട്ടു പഴകിയ കഥയുടെ തീം ആണ്, അവതരണത്തിലെ മികവ് കൊണ്ട് കഥ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഗംഭീരം ആയി ,
എത്രകേട്ടാലം, കണ്ടാലും ഇന്നും ആരും ഇതിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിക്കുന്നും ഇല്ല. നല്ല എഴുത്തിന് അഭിനന്ദനങ്ങൾ…

നീ എടുത്ത തീമിന് ആദ്യം തന്നെ Hat’s Off

നീ ഇട്ട പേര് കൊള്ളാം. പഴുത്തില വീഴുമ്പോൾ പച്ചില ചിരിക്കും അത് സത്യമാണ്. നമ്മുടെ പലരുടെയും സ്വഭാവം അതാണ്. ഒരാള് ഒരു ആപത്തിൽ പെട്ടാൽ അവരെ പരിഹസിക്കും.അവർക്ക് അസുഖം വന്നാലോ അവരെ ആളുകൾ തെരുവിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയാലും നമുക്ക് അവജ്ഞത ആണ്.പലരും പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്,ഇവരുടെ ഒക്കെ സ്വഭാവം കൊണ്ട് ഇവർ തെരുവിൽ ആയതും മക്കൾ വൃദ്ധ സദനത്തിൽ ആക്കുന്നത് എന്നൊക്കെ.പക്ഷേ അവർക്ക് അറിയില്ല അതിൻ്റെ സത്യാവസ്ഥ.അറിയാൻ നോക്കാറുമില്ല.

മലയാളി പേസ്റ്റ് ഉപയോഗിക്കുന്നത് പോലെയാണ് ഇപ്പോഴത്തെ ചില @&₹# മക്കൾ മാതാപിതാക്കളെ കാണുന്നത്.വയറ്റിൽ നിന്ന് പിറന്നു വീണത് മുതൽ പൊന്നെ പൊടിയെ എന്ന് കരുതി വളർത്തിയ മക്കൾ ഒടുവിൽ എവിടെ നിന്നോ വന്നു കയറിയ പെണ്ണിൻ്റെ നിയന്ത്രണത്തിൽ പാവക്കൂത്ത് ആടുമ്പോൾ അവൻ സ്വയം മറക്കുന്നു. അമ്മയേക്കാൾ ഭാര്യയെ ആണ് ഇപ്പോ വേണ്ടത് എന്ന് അവനങ്ങ് കരുതുന്നു.എന്നിട്ട് അമ്മയ്ക്ക് സംസാരിക്കാൻ ഈ പ്രായത്തിൽ വൃദ്ധരായ ആളുകൾ മതി എന്ന മറ്റെടത്തെ തത്ത്വവും. അങ്ങനെ അല്ല നിൻ്റെ കഥയിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ ആർക്കും ആരെയും കൂട്ടുകാർ ആകാം.സൗഹൃദത്തിനും സ്നേഹത്തിനും പ്രായത്തിൻ്റെ അതിർ വരമ്പുകൾ ഇല്ല.

കുറച്ച് നാളുകൾ കൊണ്ട് ആ കുഞ്ഞിന് തൻ്റെ മുത്തശ്ശിയുടെ വില മനസിലായി.പക്ഷേ മകനും മരുമകൾക്കും ബോധോദയം വരാൻ മകൾ വേണ്ടിവന്നു.ആർക്കും സന്തോഷം തോന്നാൻ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ സാനിദ്ധ്യം മാത്രം മതി.ആദ്യമായാണ് നിൻ്റെ ഒരു കഥ വായിക്കുന്നത്.4 എണ്ണവും ചെറുകഥ ആണ് പക്ഷേ ഞാൻ ഓരോ അവസ്ഥയിൽ ആണെങ്കിൽ വായിക്കാൻ തോന്നില്ല.അതുകൊണ്ട് ഉടനെ വായിക്കുമെന്ന ഉറപ്പ് തരുന്നില്ല.എങ്കിലും വായിച്ചാൽ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞിരിക്കും ????

Ravana…
Katha adipoli vyatyastha theme.. nalla rasamundayirunu vaaykan.. ithano ishtavila paranje..
Adutha Katha waiting snehathode❤️