“””നിറയെ ബൈക്ക് ആയിരുന്നു അവിടെ….കാറിനു വേറെ കോളേജ് കോമ്പൗണ്ടിനകത്തുതന്നെ സ്ഥലം ഉണ്ട്…ബൈക്ക് പുറത്താണ് വെക്കാറ്

ഞാൻ നേരെ പോയി നമ്മടെ ചുണകുട്ടനെ അങ്ങെടുത്തു….ചാവിയിട്ടു സെൽഫ് അടിച്ചു…

ഒന്നു റൈസ് ചെയ്ത് മുന്നോട്ടെടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞതും ….ഒരു ബലിഷ്ഠമായ കൈ വന്ന് ചാവി അങ്ങ് ഊരി 😑😑

__________________

“ദേവ്യെ….ഇനി ഇതേത് കുരിശ്” എന്നാലോചിച്ചു നിന്ന എന്റെ മുന്നിലേക്ക് ആ കയ്യുടെ ഉടമസ്ഥൻ അങ്ങു കേറി നിന്നു…

ആരാ ന്ന് ചോദിക്കുന്നതിനു മുന്നേ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിൽ കുതിപ്പിടിച്ചോണ്ട് ഒരു ചോദ്യവും
“ആരോട് ചോദിച്ചിട്ട നായെ നീ കോളേജിലേക് വണ്ടി എടുത്തെ””😑😑

പകച്ചു പോയി എന്റെ ബാല്യം…😑😑

അതുചോദിക്കാൻ നീ ആരാടാ എന്നു തോന്നിയെങ്കിലും ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആരോ തടഞ്ഞ പോലെ…

തല താഴ്ത്തി നിന്നെ ഉള്ളു ഞാൻ…

പിന്നെ ചോദ്യം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല…നേരെ എന്നെ ഇറക്കി…മൂപ്പര് വണ്ടി എടുത്തു…
എന്നെ ഇരുത്തി പിറകിൽ ഒരു ചേട്ടനും കൂടെ കയറി ഇരുന്നു…

ആദ്യം ആയിട്ട്…ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു നേരെവീട്ടിലേക്ക് ഓടാറുള്ള എന്റെ 12 വർഷത്തെ മാരത്തോണിന് അവിടെ അന്ത്യമായി….അങ്ങനെ വൈകി എത്തുന്നതിൽ തുടക്കവും കുറിച്ചു അവിടെ നിന്നും.

അങ്ങേര് വണ്ടി എടുത്ത് ഏതൊക്കെയോ വഴിയിലൂടെ ഒക്കെ കൊണ്ടു പോയി…
പിന്നെ ചെന്നു നിന്നത് ഒരു ഇരുനില കെട്ടിടത്തിന്റെ മുന്നിൽ ആണ്….

ഒരു കുന്നിൽ ചെരുവിൽ ഉള്ള സ്ഥലം….കുറച്ചു മാറി ഒരു വീടുണ്ട്…അത്ര തന്നെ

സുഭാഷ്….എന്നെ എന്തുചെയ്യാൻ കൊണ്ടു പോകുവാന്നോ എന്തോ…

വണ്ടി നിർത്തി…. ഇറങ്ങി..അവർ എന്നെ
ഉള്ളിലേക്ക് ആനയിച്ചു

ഹൃദയം നന്നായിട്ട് മിടിക്കുന്നുണ്ടാർന്നു…ഏകദേശം അച്ഛനോട് സംസാരിക്കുമ്പോ ഉണ്ടാകുന്ന ഫീൽ…അല്ല അതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഉണ്ടെന്നു മനസ്സിലായി..
ഉള്ളിലേക്ക് നടക്കുന്തോറും ശരീരം വിറക്കാനും വിയർക്കാനും തുടങ്ങി😓😓

അങ്ങനെ അധികമാരും ഇല്ലായിരുന്നു അവിടെ…കൂടെ വന്ന ചേട്ടന്മാരും പിന്നെ ഒരു 3,4 പേരും…