♥️ പാർവതി പരിണയം ♥️ [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 169

“അതിനു അവൾ പഠിക്കുകയല്ലേ രാഘവേട്ട, പഠിത്തം കഴിഞ്ഞു പോരെ കല്യാണം ഒക്കെ “

“കല്യാണം അത് കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളു, ഇപ്പൊ വെറുതെ ഒരു ആലോചന വന്നു എന്നെ ഉള്ളു, നമ്മുടെ മേലേടത്തെ ചന്ദ്രന്റെ മോനാ വിഷ്ണു, മോന്റെ കൂട്ടുകാരനല്ലേ അവൻ അവനെക്കുറിച്ചു എന്താ മോന്റെ അഭിപ്രായം? “

തന്റെ പ്രിയതമയുടെ കല്യാണത്തെക്കുറിച്ചാണ് തന്നോട് അഭിപ്രായം ചോദിക്കുന്നത്, അവന്റെ മനസ്സിൽ മനസ്സും മനഃസാക്ഷിയും തമ്മിൽ ഒരു യുദ്ധം തന്നെ നടന്നു, താൻ ഇപ്പോൾ അവനെക്കുറിച്ചു മോശമായി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ഈ ആലോചന ഇവിടം കൊണ്ട് അവസാനിക്കും, എന്നാൽ അത് താൻ ഇത്രയും നാൾ മുറുകെ പിടിച്ച മൂല്യങ്ങൾക്ക് എതിരായിരിക്കും എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെ അവനെക്കൊണ്ട് അത് സാധിച്ചില്ല

“ആ എനിക്കറിയാം രാഘവേട്ടാ അവനെ, അവൻ നല്ലവനാ ദുശീലങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല, പാർവതിക്ക് ചേരും “

താൻ പറഞ്ഞത് തനിക്കു പാർവതിയെ നഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണമാകും എന്നവന് അറിയാമായിരുന്നു എന്നാൽ അവനു മറ്റൊന്നും ചെയ്യാൻ ആവില്ലായിരുന്നു

“രാഘവേട്ടാ പർവതിയോടു ഇതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചോ, അവൾക്കു വേറെ എന്തെങ്കിലും ഇഷ്ടം ഉണ്ടെങ്കിലോ”

“അവൾക്കു വേറെ ഇഷ്ടമോ, അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ അവൾ ആദ്യം പറയുക എന്നോടായിരിക്കും, ഞാൻ എന്റെ മക്കളെ മക്കളായല്ല നല്ല കൂട്ടുകാരായാണ് വളർത്തിയത്”

പിന്നെ പറയാൻ റോയിക്ക് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, ഇത്രയും നാൾ തന്റെ ഇഷ്ടം അറിയിച്ചിട്ടും അവൾ തിരിച്ചു ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ല അപ്പൊ അവൾക്കു ഇഷ്ടം ഉണ്ടാവില്ല എന്ന വിശ്വാസം അവനിലും വന്നു

“എന്തായാലും താൻ പറഞ്ഞതല്ലേ, ഞാൻ പാറൂനോട് ചോദിക്കാം അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന് ഉണ്ടെന്നു അവള് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ എന്റെ കുട്ടിയുടെ ഇഷ്ടം നടത്തിക്കൊടുക്കും “

അവന്റെ അവസാനത്തെ പ്രതീക്ഷയായിരുന്നു രാഘവന്റെ ആ വാക്കുകൾ, അവർ അവിടെ നിന്നും പിരിഞ്ഞു, സാധാരണം രാത്രിയിൽ വായനശാലയിൽ പോയിരുന്നു ക്യാരംസ് കളി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു നേരം വൈകിയേ റോയി വീട്ടിൽ പോകാറുള്ളൂ അന്നവൻ അതിനുള്ള മാനസിക അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല,

വീട്ടിൽ ചെന്നതും അവനെ കാത്തുനിന്ന അമ്മ എന്തൊക്കെയോ അവനോടു ചോദിച്ചു, ഒന്നിനും ഉത്തരം പറയാതെ അവൻ മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ചു, അവന്റെ മുഖത്തു നിന്നും എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടെന്നു തോന്നിയിട്ടാവും അമ്മയും അവനെ പിന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താണ് പോയില്ല

രാവിലെ 6മണിക്ക് അലാറം അടിക്കുമ്പോളാണ് അവൻ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണരുന്നത്, സാധാരണ കട്ടിൽ കാണുമ്പൊൾ ഉറങ്ങുന്ന അവനെ അന്ന് നിദ്രാദേവിയും കടാക്ഷിച്ചില്ല

ഇന്നാണ് അവസാന പ്രതീക്ഷ, അവൾ രാഘവേട്ടനോട് തന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്നാണ് അവന്റെ ആഗ്രഹം,

“മോനെ റോയി എന്ത് പറ്റി നിനക്ക് , ഇന്നലെ വന്നത് മുതൽ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതാ നിന്റെ മനസ്സ് ഇവിടെയെങ്ങും അല്ല “

അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി, എല്ലാ പ്രതിസന്ധികളിലും പിടിച്ചുനിന്ന തന്റെ മകൻ കരയുന്നത് കണ്ട ആ അമ്മയുടെ മനസ്സു പിടഞ്ഞു, അവന്റെ അനിയത്തി പോയ ദിവസങ്ങളിൽ ആണ് അവൻ അവസാനമായി കരഞ്ഞത് അതിനു ശേഷം ഇന്നാണ് ..അവർ അവനെ തന്റെ മടിയിൽ കിടത്തി അവനെ കരയാൻ വിട്ടു .

“കരഞ്ഞു കഴിഞ്ഞില്ലേ ഇനി മോൻ പറ ആരാ ആ പെൺകുട്ടി “

അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി

“അമ്മക്കെങ്ങിനെ അറിയാം ഞാൻ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ഓർത്താണ് കരഞ്ഞത് എന്ന് “