ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 35 3988

വീട്ടിലെ അവസ്ഥ അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് നാട്ടിലെ പിരിവുകാർ പിരിവിൽ നിന്നും സാധാരണ ഒഴിവാക്കുകയാണ് പതിവ് .

മനസ്സിലോർത്തുകൊണ്ട് അയാൾ നീട്ടിയ നോട്ടുകൾ വാങ്ങുമ്പോൾ കൈകൾ വിറയ്ക്കുകയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു .

നോട്ടുകൾ വാങ്ങിയശേഷം ഒരുതവണകൂടി അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോഴേക്കും സെക്യൂരിറ്റിക്കാരൻ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിയെത്തുന്നതും നടുവളച്ചു ഓച്ചാനിച്ചു നിന്നുകൊണ്ടു ബീഡിക്കറ പുരണ്ട പല്ലുകൾ മുഴുവൻ പുറത്തുകാണിച്ചു ചിരിച്ചു തലചൊറിയുന്നതും താനിരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേയ്ക്ക് പോകുവാൻ അയാൾ സെക്യൂരിറ്റിക്കാരനോട് ആഗ്യം കാണിക്കുന്നതും കണ്ടു.

താൻ നീട്ടിയ നോട്ടുകളിലേക്കും പിന്നെ തന്റെ മുഖത്തേക്കും ഒന്നുരണ്ടു തവണ ശങ്കയോടെ മാറിമാറി പകച്ചുനോക്കിയശേഷം നോട്ടുകൾ ഇരുകൈകളും നീട്ടിവാങ്ങുമ്പോൾ സെക്യൂരിറ്റിക്കാരന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞതുകണ്ടപ്പോൾ എന്തുകൊണ്ടോ അവളുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞുപോയി.

“അറിയാതെ പറഞ്ഞുപോയതൊക്കെ പൊറുക്കണം മോളെ…..”

അവളുടെ കൈയിൽ തൊട്ടുവണങ്ങിക്കൊണ്ടു ഇടറിയ ശബ്ദത്തിലാണ് അയാൾ പറഞ്ഞത്.

“സാരമില്ല പൊയ്ക്കോളൂ…..
ഇനിയാരെങ്കിലും അങ്ങനെ പറയാതിരുന്നാൽ മതി…..”

തിരിച്ചുപറയുമ്പോൾ അവളുടെ ശബ്ദവും ഇടറുന്നത് കണ്ടതുകൊണ്ടാകണം അയാൾ വേഗം ജനാല ചില്ലുകൾ ഉയർത്തി വണ്ടി മുന്നോട്ടെക്കെടുത്തു.

“ഇപ്പോൾ സന്തോഷമായില്ലേ….
കടിച്ച പാമ്പിനെകൊണ്ടുതന്നെ നമ്മൾ വിഷമിറക്കിച്ചു…..!
അയാളുടെ മുന്നിൽനിന്നും ഇനിയാരെങ്കിലും മായമ്മയെക്കുറിച്ചു മോശമായി സംസാരിക്കുകയാണെങ്കിൽ അയാൾ അതിനെ എതിർക്കും മനസിലായോ…..”

ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ നന്ദിയോടെ അയാളുടെ നേരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“പിന്നെ നേരത്തെ മായമ്മ പറയുന്നതൊക്കെ ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു…..
ബാങ്കുകാരെയോ മാനേജരെയോ ഇങ്ങനെയൊന്നും പേടിക്കേണ്ട യാതൊരു കാര്യവുമില്ല കെട്ടോ…..
അവർക്ക് മായമ്മയെ വഴക്കു പറയുവാനോ ഭീഷണിപ്പെടുത്തുവാനോ അധികാരമൊന്നുമില്ല…..
വാങ്ങിയ വായ്‌പ തിരിച്ചടക്കണമെന്നു അവർക്ക് ന്യായമായും പറയാം ഇല്ലെങ്കിൽ നിയമനടപടികൾ സ്വീകരിക്കാം…..