ഓർമ്മകൾ 2 [മനൂസ്] [Climax] 3085

കണ്ണുകൾക്ക് താഴെ കറുപ്പ് പടർന്നിരുന്നു..പാറിപ്പറന്നു കിടക്കുന്ന മുടി.. അലക്ഷ്യമായി എങ്ങോട്ടൊക്കെയോ ചലിക്കുന്ന മിഴികൾ..

ഞാൻ അവളുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്നിരുന്നു ….വിറക്കുന്ന കൈകളാൽ അവളെ ഒന്ന് തൊട്ടു …വിളിച്ചു …

“ആതിരാ ……”

അവൾ കേട്ടില്ല ….അല്ല നടിക്കുവാ ,,പിണക്കം ആയിരിക്കും എന്നോട്…..

“ആതിര ഒന്ന് നോക്ക് മോളെ നിന്റെ ചേട്ടായി വന്നു….

നിന്റെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടിയാ ചേട്ടായി പോയെ …പക്ഷെ അതിനു നീ ഇങ്ങനെ നീറി ജീവിച്ചു എന്നോട് പ്രതികാരം ചെയുന്നു ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല ….

എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാ ….ഞാൻ നിന്നോട് മാപ്പു ചോദിക്കുന്നു …ഇനി ഒരിക്കലും നിന്നെ തനിച്ചാക്കി ഞാൻ പോവില്ല …”

ഞാൻ ആ മുഖം കൈകുമ്പിളിൽ എടുത്തു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു …

അപ്പോഴും മുഖത്തു നിർവികാരത ആയിരുന്നു ….

“നമ്മള് ഇപ്പോഴും സുഹൃത്തുക്കൾ ആണ് ….ഇനി നമുക് പ്രണയിക്കണ്ടേ മോളെ ….നമ്മുടെ കുഞ്ഞിന് നിന്നെ വേണം അവളുടെ അമ്മയായി ..എനിക്ക് നിന്നെ വേണം എന്റെ ആതുവായ് ,,ന്റെ പെണ്ണായി …”

അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ പൊട്ടി കരഞ്ഞു ….

ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അവൾ എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ലല്ലോ എന്നത് എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു.. എന്റെ കണ്ണുനീർ നിലയ്ക്കാത്ത ഒഴുകി..

പെട്ടെന്നാണ് ഒരു കൈ എന്നെ തലോടുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നിയത്….അലക്ഷ്യമായി അകലേക്ക് ദൃഷ്ടി പായിച്ച മിഴികളിൽ നിന്നും അശ്രു പൊഴിഞ്ഞത് ഞാൻ കണ്ടു …