ഓർമ്മകൾ 2 [മനൂസ്] [Climax] 3085

മനസിലെ പേടി ഒഴിഞ്ഞു ചിരിച്ച മുഖവും ആയി അമ്മ  ചോദിച്ചു….

“അത് ചേട്ടൻ ഇപ്പോൾ ഒരു കുട്ടി വേണ്ടാന്നു ആണ്‌ വിചാരിച്ചു ഇരുന്നത്… അതിന്റെ ഒരു നീരസം… ”

അവൾ പെട്ടെന്നു പറഞ്ഞു…

“ദൈവം തരുന്നത് കൈ നീട്ടി വാങ്ങുക എന്നല്ലാതെ നിഷേധിക്കാൻ പാടില്ല…. നീ വാ മോളെ വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ടു അമ്മ അവനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം….. ”

അവർ വണ്ടിക്കു സമീപതെക്കു നടന്നു…

വണ്ടിയിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ പോലും  അസ്വസ്ഥത നിറഞ്ഞ മനസ്സാരുന്നു എനിക്കു ….. ഒടുവിൽ ഞാൻ  തീരുമാനിച്ചു… ഇതിന്റെ സത്യം അറിയണം… എന്തിനാണ് അവൾ എന്നെ ചതിച്ചത്… ഇതു ആരുടെ കുഞ്ഞാണ്… അങ്ങനെ കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ… ഇതെല്ലാം വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ടു അവളോട്‌ ചോദിക്കണം…. പക്ഷെ ഇതൊന്നും അമ്മ അറിയാൻ പാടില്ല… ആ പാവം ഇതൊന്നും സഹിക്കില്ല…..

താൻ അവളെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ… ഇപ്പോഴും എന്തോ അവളെ വെറുക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല… പക്ഷെ തന്നോട് തന്നെ സ്വയം പുച്ഛം തോനുന്നു… ആദ്യമൊക്കെ ഒരുപാടു അടുത്തിരിന്ന അവൾ കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു നാളുകളായി ന്തോ ചില അകൽച്ച കാണിച്ചതായി തോന്നിയിരുന്നു… ചോദിച്ചാൽ മാത്രം പലപ്പോഴും മിണ്ടിയിരുന്നുള്ളൂ…

പക്ഷെ വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ ന്റെ സകല പ്രതീക്ഷകളും തല്ലി കെടുത്തികൊണ്ട് ആ ഫോൺ കാൾ വന്നു……

ആതിരയുടെ അമ്മക്ക് ആക്‌സിഡന്റ്……

വണ്ടി നേരെ ആശുപത്രിയിലേക് തിരിച്ചു വിട്ടു…..ദൈവങ്ങൾ പോലും തുണയായി ഇല്ല എന്നു എനിക്കു തോന്നിയ നിമിഷങ്ങൾ….

കാലിൽ ചെറിയ പരിക്ക് പറ്റിയ അമ്മയെ കണ്ടു ആതിര പൊട്ടി കരഞ്ഞു….. ആ ദുഃഖതിന്നു ഇടയിലും തങ്ങളുടെ മകൾ ഒരു അമ്മ ആകാൻ പോകുന്ന വാർത്ത അവർക്ക്  അല്പം സതോഷം നൽകി…. അപ്പോഴും ന്റെ മനസ്സിൽ പല പ്ലാനിംഗ് നടത്തുക ആരുന്നു….