ഒടിയൻ [അപ്പു] 244

ഇനി നമ്മൾ തളരരുത്. ഇത്രയും നാൾ അവർ നമ്മളെ തളർത്തി അടിമകളാക്കി. നമ്മൾ അടിമകൾ അല്ല തൊഴിലാളികളാണ് നമുക്കും അവകാശങ്ങളുണ്ട് നമുക്കും അഭിപ്രായങ്ങളുണ്ട് നമുക്കും ശബ്ദമുണ്ട്…..

കണ്ണന്റെ ഓരോ വാക്കും ഒരേസമയം കുളിർമഴയും തീപ്പൊരിയും ആയിരുന്നു. അടക്കിവെച്ച നെരിപ്പോടുകൾ കത്തിക്കാൻ അത് മതിയായിരുന്നു. അത് തടയാനാണ് തന്റെ വജ്രായുധത്തെ നായർ ഇറക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്. ആ തീ ആളിക്കത്തിയാൽ തനിക്ക് ആപത്താണെന്ന് അയാൾക്ക് അന്ന് തന്നെ മനസിലായി…..

കണ്ണന്റെ കണ്ണിലെ തീക്ഷണതയും വാക്കിലെ ഉറപ്പും വിശ്വസിച്ച് നല്ലൊരു നാളെ സ്വപ്നം കണ്ടുറങ്ങിയവർ പിറ്റേന്ന് അറിഞ്ഞത് പാർട്ടിക്കാരുടെ മരണവാർത്തയാണ് കൂടാതെ കേശവൻ നായരുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് അന്ന് തലയുയർത്തി നടന്നു പോയ കീഴ്ജാതിക്കാരുടെയും. ഒറ്റ പാലയുടെ ചുവട്ടിൽ നിന്ന് മൂന്ന് പേരെയും കുളങ്ങളിലും മരത്തിനു മുകളിൽ നിന്നുമായി എട്ടുപേരുടെയുമാണ് ശവശരീരങ്ങൾ കിട്ടിയത്. സഖാവ് കണ്ണനെ നാടെങ്ങും അന്വേഷിച്ചിട്ടും കണ്ടുകിട്ടിയില്ല. പേടിച്ചോടാനും മാത്രം ഭീരുവല്ല അയാളെന്ന് എല്ലാവർക്കും അറിയാം. അങ്ങനെയെങ്കിൽ……കൊന്നത് തന്നെ. പക്ഷെ ആര്…അറിയുന്നത് ഒരാൾക്ക് മാത്രം ആ കൂട്ടത്തിൽ രക്ഷപെട്ട ഒരേയൊരാൾ രാഘവൻ.വിവരങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചെത്തിയ നാട്ടുകാരോടും മറ്റുള്ളവരോടും രാഘവൻ പറഞ്ഞത് ഒരേയൊരു പേര്.

ഒടിയൻ ഭാർഗവൻ…

കേട്ടവർ പരസ്പരം നോക്കി ആളെ മനസിലായവരുടെ കണ്ണിൽ ഭയം.

അതേ ഞാൻ വ്യക്തമായി കണ്ടു. പാർട്ടി ആപ്പീസിൽ ഭാവി കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിച്ച് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ മണി 11 കഴിഞ്ഞു. പന്തവും ചൂട്ടും കത്തിച്ച് ബീഡിയും വലിച്ച് ഞങ്ങൾ 5 പേർ കേളപ്പൻ മൂത്താരുടെ പറമ്പിലൂടെ വരുകയായിരുന്നു. പെട്ടന്ന് ഒരു കൂറ്റൻ പോത്ത് ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ വന്ന് ഞങ്ങളെ തുറിച്ച് നോക്കി നിന്നു.പോത്താണെങ്കിലും രണ്ടാളെ ഒറ്റയടിക്ക് തിന്നാൻ പോന്ന വലുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു അതിന്. അതിന്റെ വലുപ്പം കണ്ട ഞങ്ങൾ അത് ആക്രമിച്ചാൽ മരണം തന്നെ എന്നുറപ്പിച്ചു. അഞ്ച് ആളല്ല പത്ത് പേര് വന്നാലും കാര്യമില്ല. കല്ലെടുത്തും പന്തം കാട്ടിയും ഞങ്ങൾ ഓടിക്കാൻ നോക്കി പക്ഷെ അത് നിന്നിടത്ത് നിന്നനങ്ങിയില്ല. അപ്പോഴാണ് ബാലകൃഷ്ണൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞത് പോത്തിന് ഒരു ചെവിയില്ല. ഇത് പോത്തല്ല ഒടിയനാണ്. എല്ലാവരും അത് കേട്ട് ഭയന്നു പക്ഷെ ആ നിമിഷം തന്നെ കണ്ണടച്ച് തുറന്ന സമയത്തിൽ കൊടുങ്കാറ്റുപോലെ പാഞ്ഞടുത്ത പോത്ത് ബാലകൃഷ്ണനെ കൊമ്പിൽ കോർത്ത് പൊക്കി എറിഞ്ഞു. വയറിൽ നിന്ന് കുടൽമാല പുറത്ത് വന്നു നിലവിളിക്കുന്ന ബാലകൃഷ്ണനെ കണ്ട ഞങ്ങൾ നാലുദിക്കിലേക്ക് ഓടി. കണ്ണൻ സഖാവ് അവിടെ തന്നെ നിന്നു അനങ്ങിയില്ല.

ഞാനും ചേറുവും ഒന്നിച്ച് ഓടി. അധികം ഓടേണ്ടി വന്നില്ല മുന്നിലൊരു കൊമ്പൻ. നല്ല അസ്സൽ ഒരു ഒറ്റയാൻ അതും മദപ്പാടിൽ. പക്ഷെ അവിടെയും ഞങ്ങൾ കണ്ടു ആനക്കും ഒരു ചെവിയില്ല.ഒരേ സമയം ഒന്നിലധികം സ്ഥലത്ത് ഒന്നിലധികം രൂപത്തിൽ എത്താൻ കഴിവുള്ള ഒടിയൻ അതേ ഭാർഗവാൻ. കാലനെയാണ് കണ്മുന്നിൽ കാണുന്നത് ഞങ്ങൾ ഓടണോ കരയണോ എന്നറിയാതെ നിന്നു. വലിയ താമസമുണ്ടായില്ല അലറി പാഞ്ഞ് വന്ന കൊമ്പൻ ചേറുവിനെ എന്റെ കണ്മുന്നിലിട്ടാണ് തുമ്പിയിൽ ചുറ്റി കാലിനടിയിൽ വെച്ച് ചതച്ചു അരച്ചത്. കൊല്ലരുതേ എന്ന് നിലത്ത് വീണ് അപേക്ഷിച്ചു. കരഞ്ഞ്