Lucifer : The Fallen Angle [ 14 ] 91

“താങ്ക്സ് അങ്കിൾ…”

അത് പറഞ്ഞ ശേഷം അവൾ തിരികെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

റെയ്ച്ചൽ എന്തോ പറയാനായി ഒരുങ്ങിയെങ്കിലും ജേക്കബ് അവളെ തടഞ്ഞു.

“റെയ്ച്ചൽ…

എത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞാലും നമ്മൾ അവളുടെ പപ്പക്കും മമ്മിക്കും പകരമാവില്ല…

പിന്നെ അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ അവൾക്കു ഒറ്റയ്ക്ക് ഇവിടെ കഴിയണം എന്ന്…

അവളുടെ വിഷമങ്ങൾ എല്ലാം മാറി പഴയതുപോലെയാവാൻ ആണ് അത്…

നീ വിഷമിക്കണ്ട നമുക്ക് എല്ലാ ദിവസവും ഇങ്ങോട്ട് വരുമല്ലോ…”

ജേക്കബ് റെയ്ച്ചലിനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

***

“മോളെ…”

നഥിയുടെ മുറിയിലേക്ക് എത്തിയ ജേക്കബ് അവളെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് വാതിലിൽ മുട്ടി.

ടേബിളിന് മുകളിലായി തലവച്ചു ഇരുന്നു കരയുകയായിരുന്ന അവൾ വെപ്രാളപ്പെട്ടു തന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു വാതിലുകൾ തുറന്നു.

അവളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ജേക്കബിന് മനസ്സിലായിരുന്നു അവൾ കരയുകയാണെന്ന്.

അയ്യാൾ മെല്ലെ അവളുടെ തോളിലേക്ക് കയ്യിട്ടു അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

“നഥിമോളെ…

എനിക്കറിയാം നിന്റെ വിഷമം…

എന്റെ ആദത്തിന്റെ മോളാ നീ എന്ന് വച്ചാൽ എന്റെ സ്വന്തം മോള്.

എന്താവശ്യമുണ്ടെങ്കിലും നീ എന്നെ വിളിക്കണം ഒരു മടിയും കാണിക്കരുത് കേട്ടോ. ആദം തന്നെയാണ് ഞാൻ എന്ന് വിചാരിച്ചാൽ മതി…”

അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു കുലുക്കിക്കൊണ്ട് അയ്യാൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

അയ്യാളുടെ വാക്കുകൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയിച്ചു.

“മോളെ കരയല്ലേ…”

അയ്യാൾ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“…പിന്നെ…

ഞങ്ങൾ ഇന്ന് പോണില്ല നാളെയെ പോണുള്ളൂ…

മോൾക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ…”

അവളെ തന്റെ കയ്യിൽ നിന്നു വിടുവിച്ചശേഷം വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു.

“ഇല്ല അങ്കിൾ…”

അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു അവർക്ക് തന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ അളവ്. പക്ഷെ തനിക്ക് അവരോടൊപ്പം നിൽക്കാൻ ആവില്ല എന്നുള്ള കാര്യം അവളുടെ മനസ്സിൽ അപ്പോളുമുണ്ടായിരുന്നു.

ജേക്കബ് പോയതും അവൾ വാതിൽ അടച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുനീർ നിലയ്ക്കാതെ അപ്പോളും ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

***

പിറ്റേന്ന് ഉച്ചയോടെ അവർ നഥിയേ വീട്ടിലാക്കി തിരികെ മടങ്ങി.

അവരുടെ കാർ അവിടെ നിന്നു അകലുന്നത് അവൾ നോക്കി നിന്നു.

അത് അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നു മറഞ്ഞതും അവൾ തിരികെ വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി.

എല്ലായിടവും നിശബ്ദമായിരുന്നു അവൾ മാത്രം ഒറ്റയ്ക്ക് ആ വലിയ വീട്ടിൽ. വെറും മൂന്ന് ദിനങ്ങൾ മുൻപ് വരെ ആ വീട് അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല.

അവൾ വീടിനുള്ളിലൂടെ വെറുതെ നടന്നു അതിന്റെ ഒരോ മുക്കിലും മൂലയിലും അവൾക്ക് ഓർമ്മകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതെല്ലാം അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയിച്ചു.

അവൾ അവസാനമായി പപ്പയുടെയും മമ്മിയുടെയും മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.