എന്നെ ഒരു കഥ എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ച അപരാചിതൻ ഫാമിലിയിലെ എല്ലാവർക്കും ആയി സമർപ്പിക്കുന്നു

ചെമ്പനീർപ്പൂവ്

Chembaneer Poovu | Author : Kuttappan

ഞാൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു. ഒട്ടും പരിചിതമല്ലാത്ത സീലിങ്. ഒരു ഫാൻ കറങ്ങുന്നുണ്ട്.ഞാൻ ഇത് എവിടെയാണ്. അവൻ എണീക്കുവാൻ ശ്രെമിച്ചു. “ആാാ”

എന്ന അലർച്ചയോടെ അവൻ ആ ബെഡിലേക് തന്നെ വീണു. ശരീരത്തിന് നല്ല വേദന. ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി. ഒരുപാട് വയറുകൾ എന്റെ ദേഹവുമായി ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്. വലതു സൈഡിലായി ഗ്ളൂക്കോസ് ഡ്രിപ് തൂക്കിയിട്ട ഒരു സ്റ്റാൻഡ്.  അതെ ഞാനിപ്പോൾ ഒരു ആശുപത്രിയിൽ ആണ്. എന്റെ അലർച്ച കേട്ട് ഒരു നേഴ്സ്  ഓടി വന്നു. അവർ അതുപോലെ തീരിച്ചും പോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ ഡോക്ടറും ആ നേഴ്സും വന്നു എന്തൊക്കെയോ നോക്കുന്നു. ഞാൻ ഒന്നുകൂടെ എണീക്കാൻ നോക്കി.ഇല്ല പറ്റുന്നില്ല തലക്ക് ഒക്കെ ഭയങ്കര കനം.

“സീ മിസ്റ്റർ അജയ് യൂ ആർ വെരി ലക്കി. സാധാരണ ഇത്രയും കംപ്ലിക്കേഷൻസ് ഉള്ള കേസ് രക്ഷപ്പെടാൻ സാധ്യത വളരെ കുറവാണ്. യൂ suvived it. ഒരാഴ്ച  കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ ഡിസ്ചാർജ് ആവാം. പക്ഷെ മുറിവുണങ്ങാൻ പിന്നെയും സമയമെടുക്കും. സിസ്റ്റർ ടേക്ക് കെയർ ഓഫ് ഹിം “. ഇത്രയും പറഞ്ഞു അയാൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

“ഇന്നേക്ക് ഇത് രണ്ടാം ദിവസം ആണ്  നിങ്ങൾ ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ്‌ ആയിട്ട്. മുൻജൻമ പുണ്യം ആവണം നിങ്ങൾ ഇപ്പോളും ജീവനോടെ ഉള്ളത്. ”

ഞാൻ അവരെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

” ചേച്ചിയുടെ പേരെന്താ….അയ്യോ അങ്ങനെ വിളിക്കലോ അല്ലേ…. “ഞാൻ ചോദിച്ചു

“ധന്യ…. എന്റെ അനിയന്റെ പ്രായം തന്നെയാ നിനക്കും അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നതിൽ സന്തോഷമേ ഉള്ളു “അവർ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

റൌണ്ട്സ്നു പോകാൻ സമയമായി എന്നും പറഞ്ഞു ധന്യേച്ചി പോയി.

ഒറ്റയ്ക്കു ആ മുറിയിൽ കിടന്നപ്പോൾ അവന്റെ ഓർമ പുറകോട്ടു സഞ്ചരിച്ചു.

…………………………………..

മുല്ലപെരിയാർ ഡാം

അതിന്റെ ഭംഗിനോക്കി നടക്കുവാണ് നമ്മുടെ നായകൻ.പ്രകൃതിയുടെ തണുപ്പും പച്ചപ്പും മനുഷ്യന്റെ നിർമിതികളും ഒക്കെയായി ഒരു അടിപൊളി ദൃശ്യവിരുന്ന്.

ഭൂമി ചെറുതായി കുലുങ്ങിയോ…… ഏയ് തോന്നിയതാവും….. അല്ല തോന്നാൽ അല്ല വീണ്ടും അത് അനുഭവപ്പെടുന്നു….. അവൻ തിരിഞ്ഞുനോക്കി. ഡാമിൽ വിള്ളൽ വീണിരിക്കുന്നു…. എല്ലാം പൊട്ടിയൊലിച്ച് അവനെയും കൊണ്ട് ഒഴുകി.