അപരാജിതന്‍ 17 [Harshan] 11663

അന്ന് രാത്രി വൈഗ ഉറക്കമില്ലാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും ഒക്കെ കിടക്കുക ആയിരുന്നു

നളിനി അവളുടെ ഒപ്പം ആണ് കിടന്നത്

ഇടയ്ക്കു വൈഗ ചിരിക്കുന്നു

കൊഞ്ചുന്നു

നളിനി എഴുന്നേറ്റു

“വൈഗാ ,,,,,,,,,,,,,,വൈഗാ …………എന്നാച്ചേ”

“എതുവും ഇല്ലായെ അമ്മാ ”

“എതുവും ഇല്ലെനാ ,,, എതുക്ക് സിരുക്കിറേ ”

“അതുവാ…..അത് ,,,,,,,,,,അത് ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,മാമ ,,,,മാമ ന്യാപകം (ഓർമ്മ)  വന്തിടിച്ചു ”

“ഉനക്ക് എന്നാച്ചെ വൈഗാ ,,, ?”

“അമ്മ ,,,തപ്പാ നെനക്കാതെ ,,,സൊല്ലട്ടുമാ ”

“ആ ,,,,നീ സൊല്ലുങ്കോ ..”

“‘അമ്മ,,,അത് വന്ത് ,,എനക്ക് ,,,അപ്പു മാമാവെ  റൊമ്പ പുടിച്ചിറുക്ക് ,,അവരെ എനക്ക് തിരുമണം സെയ്യ ആസൈ ഇറുക്ക് ”

അത് കേട്ട് നളിനി ഒന്ന് ഞെട്ടി

“വൈഗ ,,,,, അപ്പു ഉൻ മാമൻ താനേ ”

“ആമാ,,,അതുക്കെ ഇപ്പോ എന്നാ ,,,,അവർ എനക്ക് മുറൈമാമൻ താനേ ,,,പ്ലീസ് ‘അമ്മ ,,,എനക് അപ്പു മാമാവേ വേണം ,,,,റൊമ്പ ആസൈ ആയിരുക്ക് ,,, ”

“വൈഗ ,,,പ്രചനം ഏതും കെടയാത് ,,അവൻ എൻ തമ്പി താനേ ,,, അവനെ വിട പെരിയ യാരുമേ ഉനക്ക് കെടക്കാത് ,,,,, ആനാ ,,,,അപ്പു ,,,ഇത് ഒപ്പുകൊള്ളൂവാരാ  (സമ്മതിക്കുമോ ) ?

“‘അമ്മ ,,,,,,,,,,,,അപ്പു മാമ സൊല്ലിയാച്ച് ,,അവര് തിരുമ്പി പോവും എൻട്രൂ ,,,,എനക് അപ്പു മാമാ വേണം ‘അമ്മ ”

അത് പറയുമ്പോ വൈഗ കരയാൻ തുടങ്ങി

“പാട്ടിക്കിട്ടെ ,,,സൊല്ലുങ്കോ മ്മാ …പ്ലീസ് മ്മാ ”

“ഹമ്,,,,,,,,,,,,,,,,,,കാലയിലെ അമ്മാക്കിട്ടെ സോൽറേ൯ ,,,നീ കവലപ്പെടാതെ ”

നളിനി മകളെ കെട്ടിപിടിച്ചു ആശ്വസിപ്പിച്ചു

<<<<<<O>>>>>>