666 മത്തെ ചെകുത്താൻ -1 [ജൂതൻ] 139

വീടിനകത്തേക്ക് കയറി അയാൾ വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു

നിരാശ ആയിരുന്നു ഫലം

വീണ്ടും പിറകുവശത്തു വന്നു ഉറക്കെ വിളിച്ചു

“””ദയാ…? നീ എവിടെയാണ്…?

ആ മലനിരകളിൽ ആ പേര് മുഴങ്ങി കേട്ടു

അല്പം ഭയത്തോടെ അയാൾ ചുറ്റിനും നോക്കി

പിന്നെ എന്തോ ഓർത്തെണ്ണവണ്ണം മണ്ണിൽ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു തറയിൽ കൈകൾ പരാതി

അല്പം നേരത്തിനു ശേഷം അയാൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു മനസ്സിനെ ഏകാകൃതമാക്കി

ചെവികൾ കൂർമ്പിച്ചു…പതിയെ താഴവരത്തു നിന്ന് ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ശബ്ദം അയാളുടെ കർണ്ണപാടങ്ങളിൽ അലയടിച്ചു

വിരലുകൾ ആ നനുത്ത മണ്ണിൽ അനക്കാതെ വച്ചു

ആരുടെയോ കാലടികളുടെ അനക്കം ആ പ്രായം ചെന്നു ചുക്കി ചുളിഞ്ഞ വിരലുകളിൽ അറിഞ്ഞു

അല്പം നേരം കഴിഞ്ഞു കയ്യിൽ രണ്ടു മൂന്ന് പത്രങ്ങളുമായി ഒരു പെൺകുട്ടി കയറി വന്നു

കാണാൻ അതീവ സുന്ദരി ആയിരുന്നു അവൾ… ആ സൗന്ദര്യത്തിന് മാറ്റ് കൂട്ടുന്നത് ആയിരുന്നു അവളുടെ കാപ്പി നിറത്തിലുള്ള കണ്ണുകൾ

അത് തന്നെ ആയിരുന്നു അവളുടെ ആകർഷണത

ഒരു ഷർട്ടും പാന്റും ആയിരുന്നു അവളുടെ വേഷം അതിന് മുകളിൽ തണുപ്പിനെ ചെറുക്കാൻ വില കൂടിയ ഒരു ജാക്കറ്റും അവൾ ധരിച്ചിരുന്നു

“”””എന്താ ബാബ വെളിയിൽ നിൽക്കുന്നത്…?

അവൾ ചോദിച്ചു

അവളെ കണ്ടപ്പോ ആണ് അയാൾക്ക് ഒരു മനസമാധാനം ആയതു

“”””മോളെ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് അല്ലെ.. എവിടെയെങ്കിലും പോകുവാണേൽ പറഞ്ഞിട്ടിരു പോണമെന്നു…”””

അയാൾ അവളെ സ്നേഹത്തോടെ ശാസിച്ചു

“””എന്താ ബാബ ഇത്…ഞാനെന്താ കുട്ടിയ…ഇവിടെ നമ്മൾ ആരെ പേടിക്കാനാ…””

പത്രക്കെട്ട് അയാൾക്ക് കൈമാറിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു

“””പേടി അല്ല മോളെ… സമയം മോശമാണ്… ദൃഷ്ടിയാൽ എല്ലാം നല്ലരീതിയിൽ തന്നെ ആണ് നടക്കുന്നത്.. പക്ഷെ ഉള്ളുകൊണ്ട് അറിയാൻ സാധിക്കും ഒന്നും നല്ലതിനല്ല…”””