പ്രതികാരം? [Swaliha] 98

“റെന്റിന്  വല്ല  റൂമും  കിട്ടോ  നോക്കണം  ”

“എന്റെ പൊന്ന്  ഷാലു,,, നീ  എന്തിനാ  വെറുതെ  റൂമൊക്കെ  തപ്പുന്നത്,,, എന്റെ വീടില്ലേ  ഇവിടെ… ”
ഈ മറുപടി  ഞാൻ  പ്രതീക്ഷിച്ചതായത്  കൊണ്ട്  തന്നെ  ഞാൻ  വേഗം  ഫോൺ  കട്ട്‌  ചെയ്ത് ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ  നിന്നിറങ്ങി.

* *  * * * * * *  * * *  * * * *

(എമി)

നാളെ  കിട്ടാതെ  പോയ  ഡീൽ  ഒന്നും കൂടി  പ്രെസന്റ്  ചെയ്യാനുള്ള  ചാൻസ്  കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അത്കൊണ്ട്  തന്നെ  ഞാനും  അബിയും  കൂടി  ഓർണമെൻസിന്റെ  ഡിസൈൻസ്  ഒക്കെ  ഡിസ്‌കസ്  ചെയ്തോണ്ടിരുന്നപ്പോയ  നമ്മളെ  ഫോൺ  റിങ്ങ്  ചെയ്തത്.

“ആരാ…?? ”
പ്രെസൻറ്റേഷൻ  ഡ്രാഫ്റ്റിൽ  നിന്ന്  തല  ഉയർത്താതെ  തന്നെ  അബി  ചോദിച്ചതും  ഞാൻ  ടീബോയിലേക്ക്  നോട്ടം  പതിപ്പിച്ചു

“ആഷി … “എന്നും  പറഞ്ഞ്  ഞാൻ  അബിയെ  നോക്കിയതും  യാതൊരു  വിധ  മാറ്റവുമില്ലാതെ  ഡ്രാഫ്റ്റിൽ  നോക്കി  കൊണ്ടിരിക്കയാണ്.കാൾ  അറ്റൻഡ്  ചെയ്തു.

“ഹലോ  ആഷി.. waht’s up… ”

“good മാൻ.. എന്തൊക്കെ …അല്ല  നമ്മളെ  അബി  എവിടെ… ”

“ഇവിടെ  ഉണ്ട്… ”

“എനിക്ക്  തോന്നി… അല്ലെങ്കിലും  ഞാൻ  കാൾ  ചെയ്ത  അവനതികം  എടുക്കൂലല്ലോ… എടുത്ത  തന്നെ  Mm kk … അവന്റെ  പെങ്ങൾ  ഓനോട്‌  മിണ്ടാതിരിക്കുന്നതിന്  അവന്  എന്തിനാ  എന്നോട്  മിണ്ടാതിരിക്കുന്നെ???… ”

“നീ  അത്  വിട്…. ഇപ്പൊ  എവിടെയാ..??.. ”

“ബാംഗ്ലൂർ… അളിയാ  ഞാൻ  പിന്നെ  വിളിക്കാം … ഒരു  ഉഗ്രൻ  ഐറ്റം  വന്ന്  കയറിയിട്ടുണ്ട്… ഇനിയും  ലേറ്റ്  ആയാൽ  ഇവള്  കൈയിൽ  നിന്ന്  പോവും… ”

“okey man..enjoy…”

“ഗുഡ്  നൈറ്റ്‌ .. ”
എന്നും  പറഞ്ഞ്  അവന് കാൾ   കട്ട്‌ ചെയ്തു.. ഇവാനിതിപ്പോഴും  നിർത്താൻ  ആയിലെ  എന്ന്  സ്വയം  ചിന്തിച്ചു  കൊണ്ട്  തല  ഒന്നാകെ  കുടഞ്ഞു.

“അബി… ആഷി  നിന്നെ  ചോദിച്ചിരുന്നു… ”
അവന്റെ  ഭാഗത്ത്  നിന്ന്  ഒരു  റെസ്പോൻഡും  ഇല്ലാത്തതു  കൊണ്ട്  തന്നെ  ഞാനൊന്നു  നീട്ടി  ശ്വാസം  വലിച്ചു  വിട്ടു.

“അവന്  നല്ല  സങ്കടം  ഉണ്ടെടാ  നീ  ഇങ്ങനെ  മിണ്ടാതെ  നടക്കുന്നതിന്… പിന്നെ  അനു  അവളെ നമ്മുക്ക്  പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കാം… ”

“എന്റെ  പെങ്ങൾ  ഞാൻ  പറഞ്ഞത്  തന്നെ  കേൾക്കുന്നില്ല… പിന്നെയാ… “അവന്റെ  മുഖത്ത്  വിരിയുന്ന  ആ പുച്ഛ  ചിരിക്കുള്ളിൽ  സങ്കടങ്ങൾ  ഉണ്ടെന്ന്  അവനെക്കാൾ  നന്നായി  എനിക്കറിയാം.

“പിന്നെ,,,   എങ്ങനെ  ന്യായികരിക്കാൻ  ശ്രമിച്ചാലും  തെറ്റ്  ഒരിക്കലും  ശെരി ആയി  മാറില്ല. എമി ,,, നിനക്കൊരിക്കൽ  പോലും  തോന്നിയിട്ടില്ല  ഇച്ചുവിനോട്  ചെയ്തത്  തെറ്റായിരുന്നെന്ന്… “എന്നവൻ  നിസ്സഹായമായി  ചോദിച്ചതും  നമ്മളൊന്നും  നീട്ടി  ശ്വാസം  വലിച്  വിട്ടു.