* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

“ഡീ…  നീയാരാന്നാടി നിന്റെ വിചാരം…. ഏഹ്… കയറി കയറി  നീയിതെങ്ങോട്ടാ  പോവുന്നത്. അല്ല,,,,  അറിയാന്മേലാഞ്ഞിട്ട് ചോദിക്കുവാ   എന്താ  നിന്റെ  പ്രശ്നം. ഇതെന്താ ??? എന്താ നീ  കാണിച്ചുവെച്ചക്കുന്നെ??  …”

മീറ്റിംങ്  ഹാളിൽ വെച്ച് നല്ല  തകൃതിയായി  കമ്പനിയുടെ  പ്രെഡക്റ്റ്സിനെ കുറിച്ച്   ഡിസ്കസ് ചെയ്തോണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാ ഒരനുവാദം  പോലും  ചേദിക്കാതെ ഡോർ  തുറന്ന്  തന്റെ കൈയിലുള്ള  പേപ്പർ ഉയർത്തി കൊണ്ട്  അവൻ  കലിപ്പിൽ പറഞ്ഞതും ഇത്രയും നേരം മീറ്റിംങിൽ ശ്രദ്ധിച്ചവരെല്ലാം അവനിലേക്കും അവരുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന  മേഡത്തിലേക്കും  കണ്ണ് പായിപ്പിച്ചോണ്ടിരുന്നു.

“ദി  മീറ്റിംങ്  ഈസ്  ഓവർ  ”  അവൻ  എന്തോ  പറയാൻ  തുടങ്ങിയതും     ഇടക്ക് കയറി തന്റെ സ്റ്റാഫുകളോടവള്  പറഞ്ഞു   തന്റെ മുന്നിലുള്ള  ലോങ്  ടോബിളിന്റെ  സെന്ററിലുള്ള  ചെയറിൽ   ഇരുന്നതും  സ്റ്റാഫുകളെല്ലാം  അവിടെന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പോയി.

അത് വരെ   അവിടെ  നിന്ന് സംസാരിച്ചിരുന്ന  അവൻ നടന്നു വന്നു  അവളുടെ  തൊട്ടടുത്തുള്ള  ചെയറിൽ ഇരുന്നു.

“എനിക്കൊന്ന്  സംസാരിക്കണം… ” എന്നവൻ പറഞ്ഞതും എന്താ എന്നുള്ള അർത്ഥത്തിൽ അവൾ  പുരികം  പൊക്കി .

“വാട്ട് ഈസ്  ദിസ്  ”  എന്നും പറഞ്ഞ് അവന്റെ കയ്യിലുള്ള പേപ്പർ ഉയർത്തിയതും  അവളൊരു  പുച്ഛഭാവത്തിൽ  കാലിൻമേൽ  കാൽ  കയറ്റി  വെച്ചു.

*” ദാറ്റ്  ഈസ്  ജോയിന്റ്  ഡിവോഴ്സ്  ആപ്ലിക്കേഷൻ  ഫോം…”*

” അത്  എനിക്കും  മനസിലായി….. ഇപ്പോ   ഇതിന്റെ   ആവശ്യം  എന്താണെന്നാ ചോദിച്ചത് ” എന്നവൻ പറഞ്ഞതും  അവളൊന്ന്  പുച്ഛിച്ച്  ടോബിളിലുള്ള തന്റെ  ഫോൺ  എടുത്ത്  അൺലോക്ക്  ചെയ്ത്    ക്യാൻഡി  ക്രഷ്  കളിക്കാൻ തുടങ്ങി.  ഇതുവരെ  കൺട്രോൾ  ചെയ്ത ദേഷ്യം  മുഴുവനും അവളുടെ ആ  ഒരു  പ്രവൃത്തിയിൽ  തന്നെ  കൈ  വിട്ട് പോയതും   കയ്യിലുള്ള  ഫോൺ തട്ടി പറിച്ച് വാങ്ങി  ഒരൊറ്റ  ഏറ്  ആയിരുന്നു.