സുൽത്വാൻ 5 [ജിബ്രീൽ] 414

തൻ്റെ കൂട്ടുകാരെല്ലാം കയ്യും കാലും നടുവും ഒടിഞ്ഞു നിരത്തുനിരങ്ങുന്നതും തങ്ങളുടെ തലവനെ വെട്ടി വെട്ടി കൊന്നതും കണ്ട് പേടിച്ചിട്ട് മുട്ടുകൂട്ടി വിറക്കുകയായിരുന്നവന്

ഇതുകേട്ടനും ജീവൻ തിരിച്ചുകിട്ടിയ പോലെ തിരിഞ്ഞോടി ….

“ഇനി നിങ്ങൾ ഉപദ്രവിക്കാൻ നിങ്ങളെ നിന്ന് പിരിക്കാനോ ഗുണ്ടകൾ ആരും വരാൻ പോകുന്നില്ല

ഇതിൽ ജീവനുള്ളവരെ അവരുടെ കോളനിയിൽ കൊണ്ടുപോയി തട്ടിയേക്കു മരിച്ചവരെ കൊക്കയിലും നിങ്ങൾ ചെയ്യുമോ അത് ഞാൻ ചെയ്യണോ ”

“ഞങ്ങൾ ചെയ്തോളാം സാർ ” കൂട്ടത്തിലെ കുറച്ചു ചെറുപ്പക്കാർ മുന്നോട്ടു വന്നു പറഞ്ഞു

“ഞാനിനി മുതൽ നിങ്ങൾ ഒരു കുടുംബം പോലെ ആയിരിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു ആർക്കെങ്കിലും ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടായാൽ ആരെങ്കിലും നിങ്ങളെ ചൂഷണം ചെയ്താൽ നിങ്ങൾ ഒറ്റക്കെട്ടായിരിക്കില്ല ഇനി…. ” അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു

‘ അവർ ഏക സ്വരത്തിൽ തലയാട്ടി

അവരെ നോക്കി പുബിരിച്ച ശേഷം അർധ നഗ്നനായി തന്നെ അവൾ കോട്ടേഴ്സു ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു അവന്റെ പിന്നിൽ അവനോടുള്ള ഭയഭക്തി ബഹുമാനത്തിൽ മാനേജറും

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

“ആ…….”  വിരലുകളോരോന്നു മുറിച്ചു മാറുമ്പോളുള്ള ഗുണ്ടാതലവനായ സിദ്ദീക് ഭായുടെ അലർച്ചയാണ് കിഷോറിനേം നീരജിനേയും മയക്കത്തിൽ നിന്നുണർത്തിയത്