സതി [ദേവദേവൻ] 57

അത് അവളുടെ അവകാശമാണ് .അല്ലെങ്കിൽ അധികാരമാണ്

കാട്ടു മുല്ലയും പാരിജാതവുമെല്ലാം  വിടർന്നിട്ടുണ്ടാവണം . ഞങ്ങളുടെ പ്രണയത്തിനു സാക്ഷിയായി അവ നറുമണം പരത്തുന്നു .
നാഗ മണികളും രുദ്രാക്ഷങ്ങളും ആ പ്രണയം കണ്ട് സായൂജ്യമടഞ്ഞിരിക്കുന്നു .

“ഞാൻ അടുത്തുണ്ടായിട്ടും അങ്ങ് വേറെ ആരെയോ ആലോചിച്ചിരിക്കുവാണല്ലോ .”
കുസൃതി ചിരിയുമായി അവൾ ചോദിച്ചു

“നിന്നിലെ നിന്നെത്തന്നെയാണ് ദേവീ “

ചിരിക്കുമ്പോൾ വിരിയുന്ന ആ നുണക്കുഴിയിൽ മെല്ലെ നുള്ളിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു .

“അപ്പോൾ എന്നേക്കാൾ പ്രിയപ്പെട്ടവളാണോ അവൾ ”
വീണ്ടും സംശയം

” ഗൗരീ നീയെന്റെ പ്രണയമാണ് .
അവൾ വിരഹവും.
കാലമെത്ര കഴിഞ്ഞാലും ഉണങ്ങാൻ ഞാൻ അനുവദിക്കാത്ത ആഴമേറിയ മുറിവ് “

ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ അതും പറഞ്ഞു ദൂരത്തേക്ക് കണ്ണും നട്ട് ഞാൻ ഇരുന്നു .

അത്രയും ലാപ്ടോപ്പിൽ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് റോയി തന്റെ ചാരുകസേരയിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നു . ഒന്ന് കണ്ണടച്ചത് മാത്രമാണ് ഓർമ്മ .പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണിരുന്നു അവൻ .

മരിച്ച മനസ്സുമായി ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കാലങ്ങൾ ഏറെ കഴിഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു . എന്നിട്ടും കാലം കഴിച്ചു പോകുന്നത് അവളെ ഓർത്താണ് . എന്റെ മകൾ ജുവൽ . ഞാൻ ജോ എന്ന് വിളിക്കും  . ആനമ്മ പോയപ്പോൾ എനിക്ക് തന്നിട്ട് പോയ നിധിയാണ് അവൾ .ഇന്ന് എന്നെ താങ്ങി നിർത്തുന്ന ശക്തി .