വസന്തം പോയതറിയാതെ – 5

Author :ദാസൻ

[ Previous Part ]

 

രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എട്ടത്തി ഒരാൺകുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ചു. ആ സന്തോഷത്തിനിടയിലാണ് അച്ഛൻ ഒരു കാര്യവും ആയി വന്നത്. അതുകേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാവരും സന്തോഷിച്ചു. സന്തോഷത്തിൻറെ കാര്യങ്ങൾ അച്ഛൻ തന്നെ പറയട്ടെ

” ഈ കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഗൗരിമോൾ എൻറെ അടുത്ത് ഒരു കാര്യവുമായി വന്നിരുന്നു. മറ്റൊന്നുമല്ല അവരുടെ ഷോപ്പിംഗ് കോംപ്ലക്സ് ഇല്ലെ പണിയാനുള്ള അനുമതി മുനിസിപ്പാലിറ്റിയിൽ നിന്നും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു. അതിനുള്ള ബാങ്കിൽ ലോണുമായി ബന്ധപ്പെട്ടപ്പോൾ വഴിയില്ല എന്നൊക്കെ തടസ്സങ്ങൾ ബാങ്ക് പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു. ആ സ്ഥലം മോളുടെ പേരിലാണ്, അതു വേണമെങ്കിൽ വിനുവിൻറെ പേരിൽ എഴുതി കൊടുക്കാം എന്ന് മോൾ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ കെട്ടിടത്തിന് അനുമതിക്കായി വീണ്ടും ഒരുപാട് ചുറ്റി കെട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോഴാണെങ്കിൽ അനുമതി കിട്ടിയിരിക്കുകയാണ്, അതിലേക്കുള്ള വഴി മാത്രം കാണിച്ചാൽ മതി. നമ്മുടെ സ്ഥലം മോളുടെ പേരിൽ എഴുതി കൊടുത്താൽ, എന്തുവേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം എന്ന് പറയുന്നുണ്ട്. നമ്മുടെ കടയ്ക്ക് പകരം ആ ഷോപ്പിങ് കോംപ്ലക്സിൽ നല്ലൊരു കട തുടങ്ങാം എന്ന് മോൾ പറഞ്ഞു. കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് നല്ല കാര്യമായി തോന്നി. ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ അവൾ നമ്മുടെ മോൾ ആണല്ലോ, വേണു വിളിക്കുമ്പോൾ മോൾ ഒന്ന് ഇത് സംസാരിക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഞാൻ ഈ കച്ചവടം നിർത്തണമെന്ന് ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു. കടയിൽ നിൽക്കുന്ന നാരായണന് സുഖമില്ല, ഡോക്ടർ വിശ്രമം പറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. അയാളുടെ മക്കൾക്ക് ഒട്ടും താല്പര്യമില്ല ജോലിക്ക് വിടാൻ, എന്നാലും കാലങ്ങളായി നിലക്കുന്നതു കൊണ്ട് വരുന്നതാണ്. ഇനി അയാളെ നോക്കണ്ട, എനിക്കാണെങ്കിൽ ഒറ്റക്ക് പറ്റത്തില്ല. ജോസഫ് പാലക്കാട് തമിഴ്നാട് ബോർഡറിൽ ഉള്ള നമ്മുടെ സ്ഥലത്ത് എന്തെങ്കിലും കൃഷിയിറക്കിയാൽ കൊള്ളാമല്ലൊ എന്ന് സൂചിപ്പിച്ചു. അവനും ഉണ്ടല്ലൊ അവിടെ സ്ഥലം, നമ്മൾ രണ്ടു കൂട്ടരും ഇതുവരെ അത് പാട്ടത്തിന് കൊടുക്കുകയാണല്ലൊ പതിവ്. ഇപ്രാവശ്യം ഒന്നു നോക്കാമെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു. പണിക്കാരെ തമിഴ്നാട്ടിൽ നിന്നും കിട്ടും, കൂലിയും കുറവാണ്. നോക്കാൻ ആളു വേണം, നമ്മുടെ അവിടെയുള്ള വീട് പുതുക്കിയിടുക്കണം. ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്ക് തൽക്കാലം താമസിക്കാൻ അനുമതി. ഇതൊന്നും ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല. മോളോട്, എല്ലാവരുമായിട്ട് ആലോചിക്കട്ടെ എന്നാണ് പറഞ്ഞത് ഇനി നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം പറയണം.”

ഉടനെ എനിക്ക് അപകടം മണുത്തു.

“എനിക്ക് ഈ കാര്യത്തിൽ എതിർപ്പുണ്ട്. അച്ഛന് പറ്റില്ലെങ്കിൽ കട ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം”

അച്ഛൻ അതിന് മറു ചോദ്യം എടുത്തു

” അപ്പോൾ നിൻ്റെ കോഴ്സോ?”

“ഞാൻ ഇനി പോകുന്നില്ല.”

ഉടൻ ഏട്ടത്തി

” ഇതിനു വേണ്ടിയാണൊ മാഷെ ഇത്രയും വർഷം കളഞ്ഞത്. ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ മറന്നൊ, നിൻ്റെ ലക്ഷ്യം സിവിൽ സർവീസാണ്. അച്ഛന് പ്രായമായി വരികയല്ലെ, എൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഇനി വിശ്രമജീവിതമാണ് വേണ്ടത്. പിന്നെ വീട്ടിൽ ചടഞ്ഞുകൂടിയിരുന്നാൽ അതും ശരിയാവില്ല, കൃഷി നല്ലതാണ് അതാകുമ്പോൾ അലച്ചിൽ കുറവാണ്. ഗൗരി നമ്മുടെ കുട്ടിയല്ലെ, ഞാൻ ചേട്ടൻ വിളിക്കുമ്പോൾ പറയാം.”

ഞാൻ വീണ്ടും

“അവരുടെ സ്ഥലത്തേക്ക് വഴികൊടുത്താൽ പോരെ, മുഴുവൻ സ്ഥലവും എഴുതി കൊടുക്കണ്ട ”

” ഷോപ്പിംഗ് കോംപ്ലക്സ്, വേണ്ടും വിധം ആകണമെങ്കിൽ നമ്മുടെ ആ കടകൾ മുഴുവൻ പൊളിച്ചു കളയണം. ഇവന് ആ കൊച്ചിനോടുള്ള ദ്വേഷ്യം മാറിയിട്ടില്ല. ഇവനാണ് കൊള്ളരുതായ്മ മുഴുവൻ കാണിച്ചത് എന്നിട്ടും, ഗൗരി എത്ര സ്നേഹത്തോടെയാണ് ഇവനോട് പെരുമാറുന്നത്. മോള് പറഞ്ഞായിരുന്നു ഇവൻ, എതിര് നിൽക്കുവെന്ന്. മോളെ നീ, വേണുവിനോട് സംസാരിക്ക്. പിന്നെ എൻ്റെ ശ്രീമതി എന്തേ ഒന്നും മിണ്ടാത്തേ ”

അമ്മ

“എനിക്ക് എതിർപ്പൊന്നുമില്ല”

ഞാൻ ദ്വേഷ്യത്തിൽ

“എനിക്ക് എതിർപ്പുണ്ട്. നമ്മുടെ സ്ഥലം തട്ടിയെടുക്കാനുള്ള അവളുടേയും അവളുടെ അച്ഛൻ്റേയും തന്ത്രമായിരിക്കുമിത്. ”

അച്ഛനും ദ്വേഷ്യം വന്നു

” ഇവനോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. അങ്ങിനെയൊരു ഉദ്ദേശം അവർക്കുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നിന്നെ വെച്ച് വിലപേശിയേനെ, നമ്മൾ വഴങ്ങുകയും ചെയ്തേനെ. ഞാൻ ഇവിടെയിരുന്നാൽ ശരിയാവില്ല, ഇവൻ്റെ വായിൽ നിന്നും വരുന്നതു കേട്ടാൽ…… ശരി മോളെ എന്നാണ് ഡിസ്ചാർജ് ?”

“നാളെയൊ മറ്റെന്നാളൊ ആകും അച്ഛാ.”

“ശരി ഞാനിറങ്ങട്ടെ, നീ വരുന്നുണ്ടോടാ വീട്ടിലേക്ക് ”

“ഇല്ല”