രുധിരാഖ്യം -6 325

ഒന്നു കൂടി ചുറ്റും നോക്കി ഇനി ബാക്കി ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തിയ ഇന്ദു മാവികക്ക്‌ നേരെ ഓടി. ഓടുന്നതിനിടയിൽ അവൾ തന്റെ കയ്യിൽ കടിച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്ന തല കുടഞ്ഞെറിയാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അത് എളുപ്പം ആയിരുന്നില്ല.

പിന്നെ അതിലേക്ക് അധികം ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാതെ മാവികയുടെ അടുത്ത് എത്തിയ ഇന്ദു മുൻപിൽ ഉള്ളത് സങ്കടമാണോ സന്തോഷമാണോ എന്ന് അറിയാനാവാത്ത വിധം നിന്നു.

സികായുടെ ചുറ്റും, ശരീരം പാതി മുറിഞ്ഞും കഴുത്തറ്റുമായി കിടക്കുന്ന, അവൾ കൊന്നൊടുക്കിയ പതിനൊന്നോളം ക്രൂരമൃഗങ്ങൾ.!!

ആ ക്രൂര മൃഗങ്ങളുടെ ആക്രമണത്തിൽ സികാ ജീവൻ വെടിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിലും മാവികക്ക്‌ ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽപ്പിക്കാതെ,കാലുകൾ നാലും മടക്കി, ചിറകുകൾ വിരിച്ചു വെച്ച് അതിനടിയിൽ മാവികയെ ആക്കി  അവളുടെ മുകളിൽ ഒരു കവചം പോലെ ആയിരുന്നു സികായുടെ കിടപ്പ്.

അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഉള്ള മാംസത്തിൽ പാതിയിലേറെ നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. അവളുടെ കീഴെ കിടന്നിരുന്ന മാവിക കൊഴുത്ത രക്തത്തിൽ മുങ്ങി പോയി.

മാവികയുടെ തലയ്ക്ക് അല്പം മുന്നിലായി , തന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞുപോയ ശിരസ്സ്  കുത്തി അവളെ സംരക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് കിടന്നിരുന്ന സികായുടെ തലയിൽ ഇന്ദു ഒന്ന് ഉള്ള് പിടയുന്ന നമ്പരത്തോടെ തലോടി.

സികായുടെ മൂക്കിൽ നിന്നുള്ള ശ്വാസം തട്ടി ഇരുവശത്തും രൂപപ്പെട്ട ചെറിയ കുഴികളിൽ,അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് ഊറിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

പ്രാണൻ പറിഞ്ഞു പോകുമ്പോഴും തന്നെ ഏൽപ്പിച്ച കർത്തവ്യം നിറവേറ്റിയ അവളെ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ