രുധിരാഖ്യം -6 323

തിടുക്കത്തിൽ തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച ഏഥൻ  വേഗത്തിൽ കലമാൻ പോയ വഴി നോക്കി നടന്നു.
അൽപ്പദൂരം, ഒന്നും കാണാൻ കഴിയാത്തവണ്ണമുള്ള വഴിയെ തപ്പിത്തടഞ്ഞ് നടന്ന ഏഥൻ പൊടുന്നനെ ഒരു ശൂന്യമായ് പ്രദേശത്തേക്ക്  ആണ് എത്തിച്ചേർന്നത്. അവിടെ മുൻപിൽ കണ്ട കണ്ട കാഴ്ചയിൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.

ആകാശവും അതിന്റെ അന്തേവാസികളും എല്ലാം മണ്ണിലേക്ക്  ഇറങ്ങി വന്ന പോലെ ഉള്ള ഒരു കാഴ്ച.!!!!!!!! ഒറ്റപ്പെട്ട മരങ്ങൾ ഉയർന്നുനിൽക്കുന്ന  വിശാലമായ ശൂന്യ സ്ഥലത്തിന് അപ്പുറം ദൂരെ കാണുന്ന മലമടക്കുകളിൽ ഇരുട്ട് പടർത്തി നിൽക്കുന്ന വൻ മരങ്ങൾ…!!!  അവയ്ക്ക് മുകളിൽ ആയിരക്കണക്കിന് മിന്നാമിന്നികൾ ഒരുമിച്ചു നിൽക്കുന്നതു പോലെ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന നക്ഷത്രക്കൂട്ടങ്ങൾ…!!!!

വളരെ നേർത്ത മഞ്ഞുകണങ്ങൾ ഭൂമിയിലേക്ക് ചിതറി വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു..!! അവയിൽ തട്ടിച്ചിതറിയ നിലാവെളിച്ചം ആരോടോ ഉള്ള പരിഭവം തീർക്കാൻ എന്നപോലെ എങ്ങും പരന്നു.

തന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്ന കലമാൻ മൈതാനത്തിനു നടുവിൽ ഉള്ള ഒരു ഉണങ്ങിയ മരത്തിന് ചുവട്ടിൽ നില്ക്കുന്നത് കണ്ട് ഏഥൻ അതിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു.

അവൻ അടുത്തെത്താറായതോടെ, കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ട് പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ കലമാനിന്റെ കൊമ്പുകളിൽ, അവനെ കണ്ടതോടെ അഗ്നി ആളിപ്പടർന്നു…!!!!

ഒരു നടുക്കത്തോടെ നിന്നിടത്തുനിന്ന് ഒന്ന് ഞെട്ടിയ ഏഥനെ തന്നെ കഴുത്തു വെട്ടിച്ച് അത് നോക്കി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ചുറ്റുവട്ടത്ത് എല്ലാം പ്രകാശം പരത്തിക്കൊണ്ട് തന്റെ കൊമ്പുകളിൽ ആളിപ്പടരുന്ന അഗ്നിയെ അത് ലവലേശം പോലും ഗൗനിച്ചില്ല!!