രുധിരാഖ്യം -6 323

മാവിക ചുടുരക്തത്തിന്റെ ഗന്ധം തന്റെ നാസികയിലേക്ക് വലിച്ചു കയറ്റിയതിനു ശേഷം പതിയെ ആ മുറിവിലേക്ക് ചുണ്ടടുപ്പിച്ചു.

അവിടെ ഇഴഞ്ഞ അവളുടെ നാവു കൊണ്ട് ഇന്ദുവിന്റെ രക്തം അവൾ നക്കിയെടുത്തു. ചുടുചോരയുടെ രുചി നാവിൽ അറിഞ്ഞ അവൾ ഒന്ന് കണ്ണുകളടച്ച് തല കുടയുന്നത് ഇന്ദു പകപ്പോടെ നോക്കിക്കണ്ടു.

കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്ന മാവികയുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു തീക്കട്ട പോലെ ആയിരുന്നു. അവൾ എന്തിനുള്ള പുറപ്പാട് ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാതെ ഇന്ദു അവളിൽ തന്നെ തറച്ച കണ്ണുകളുമായി അനങ്ങാതെ ഇരുന്നു.

അവൾ ശ്വാസം വലിച്ചു വിടുന്നതിനു അനുസരിച്ച് മുറിവിൽ നിന്ന് രക്തം പുറത്തേക്ക് ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ഇന്ദുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് മുട്ടുകുത്തിയിരുന്ന മാവിക തന്റെ കിരീടത്തിൽ ഞാത്തുകൾ പോലെ തൂങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന ഇളംനീല കല്ലുകളിൽ ഒന്ന് പറിച്ചെടുത്ത് അവളുടെ മുറിവിനുള്ളിലേക്ക് വെച്ചു.

“ഈഈഈസ് സസ് ആആആഹ്….. ”

തീക്കനലിലേക്ക് രക്തം വീണ പോലെയുള്ള ഗന്ധത്തിനൊപ്പം കടിച്ചുപിടിച്ച ഇന്ദുവിന്റെ കരച്ചിലും അവിടെ മുഴങ്ങി.

ഇന്ദു നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അവളുടെ മുറിവ് പതിയെ ഇല്ലാതെയായി.
ഒന്ന് മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഇന്ദുവിന്റെ തലയിൽ ഒന്ന് തലോടിയ ശേഷം മാവിക ഗിരീഷിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. അവളുടെ, ഒരു പാശ്ചാത്യ വധുവിൻ്റേതുപോലെയുള്ള നീണ്ട വസ്ത്രം നിലത്തുകൂടി വലിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വസ്ത്രത്തിന്റെ അരികുകൾ വെട്ടിത്തിളങ്ങി കൊണ്ട് കാറ്റിൽ ഉയർന്നു പറന്നു.

എഴുന്നേൽക്കാൻ കഴിയാതെ തളർന്നിരുന്ന ഇന്ദു അവൾക്ക് നേരെ