രുധിരാഖ്യം -6 325

തന്റെ വേഗത കുറച്ച ഇന്ദു കിതപ്പ് അടക്കിപ്പിടിച്ച് മുറ്റത്തേക്ക്, ഗൗരിക്ക് അരികിലേക്ക് എത്തി. അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഗൗരിക്ക് ഏറെ പിന്നിൽ, തങ്ങൾക്ക് അടുത്തേക്ക് ആയി പാഞ്ഞടുക്കുന്ന മാവികയിലായിരുന്നു.

നെറ്റിയിൽ ബാക്കിയിരിക്കുന്ന കല്ലിന്റെ ശക്തിയാൽ ആകണം മാവികക്ക് ആ ചില്ലു പോലെയുള്ള കവചം കാണുവാനോ ഭേദിക്കാനോ കഴിയാതായി പോയത്.

“ആാാാഹ്ഹ്ഹ്… ”

പാഞ്ഞടുത്ത അവൾ ആ കവചത്തിൽ വന്നിടിച്ച് ഒരു അലർച്ചയോടെ പിറകോട്ട് തെറിച്ചു,അവിടെ വെള്ളം ശേഖരിക്കാൻ വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്ന ഒരു കുഴിയിലേക്ക് വീണു.

എന്തോ ഒച്ച കേട്ട് ഗൗരി ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയെങ്കിലും അവൾക്ക് ഒന്നും കണ്ടെത്താനായില്ല.

“ഇന്ദു…എന്തോ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടെടീ….”

വേഗം ഇന്ദുവിനെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ച അവൾ പിന്നില് ഇരുട്ടിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി.

” അതൊന്നുമില്ല ഗൗരി…നിനക്ക് തോന്നിയതാവും…. ഞാനൊന്നും കേട്ടില്ലല്ലോ…. ”

“അല്ല ഇന്ദു…ഞാൻ കേട്ടതാ…അവിടെ എന്തോ ഒരു ശബ്ദം….”

അവൾ ഇന്ദു പറഞ്ഞത് വിശ്വസിക്കാൻ കൂട്ടാക്കാതെ അങ്ങോട്ടേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

ദൂരെ ഇരുട്ടിൽ പതിയെ മാവിക എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത് ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ണുകൾ പിടിച്ചെടുത്തു.

” ഗൗരി നീ….നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്…. അവിടെ, ഏട്ടന്റെ മുറിയിൽ ടോർച്ച് ഉണ്ടാകും അത് എടുത്തുകൊണ്ടു വാ നമുക്ക് എന്താണെന്ന് നോക്കാം… ”

ഗൗരിയെ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവിടെ നിന്ന് ഒഴിവാക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയിൽ ഇന്ദു അവളെ പതിയെ വീടിന് നേർക്ക് തള്ളിവിട്ടു.

അവളെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു