രുധിരാഖ്യം -6 325

ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ ഗിരീഷ് വടക്കുഭാഗത്തെക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി.

ഒന്ന് കിടുങ്ങിയ അവളുടെ കൈകൾ അറിയാതെ അവന്റെ ഷർട്ടിൽ നിന്ന് ഊർന്നു പോയി.

“ഈശ്വരാ….. അങ്ങോട്ടേക്ക്………വേ…. വേറെ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ..?”

ശരീരത്തെ ഉലച്ച പോലുള്ള ഒരു വിറയൽ അവളുടെ സ്വരത്തിലും ഉണ്ടായിരുന്നു.

” മാവിക സ്വതന്ത്രയായി….രാത്രിയായാൽ ഒരു കാരണവശാലും  വീട്ടിൽനിന്ന് പുറത്തിറങ്ങരുത്…ഗൗരിയെ നോക്കി കൊള്ളണം….നീ ഉള്ളിടത്ത് തന്നെ എല്ലാവരും ഉണ്ടാകണം എന്നൊക്കെ അവൻ പറഞ്ഞു….. ”

ഇത്തിരി അനിഷ്ടത്തോടെ, അറുത്തുമുറിച്ച പോലെ ആയിരുന്നു അവന്റെ സംസാരം.

അതു കൂടി കേട്ടതോടെ ഇന്ദു തന്റെ കൈവിരലുകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി തലങ്ങും വിലങ്ങും നടന്നു.

അതേസമയം ചെമ്പാ നദിയുടെ കരയിലെ മണൽപ്പരപ്പിലേക്ക് മാവികയുടെ കാൽപ്പാദങ്ങൾ അമർന്നിരുന്നു…!!!!!

ജലകണങ്ങൾ ഇറ്റുവീഴുന്ന ദേഹത്തിൽ അവളുടെ കൃഷ്ണമണികൾ ചുവന്ന നിറത്തിൽ വെട്ടിത്തിളങ്ങി. അതിന്റെ താപം ഏറ്റതിനാൽ ആകണം, അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ജലജീവികൾ അടക്കം എല്ലാം എങ്ങോ പോയൊളിച്ചു.

ഗിരീഷിന്റെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങിയ അവളുടെ കാലുകളുടെ വേഗത ഓരോ നിമിഷവും കൂടി കൂടി വന്നു.

ഇതേസമയം ഇതൊന്നുമറിയാതെ ഗിരീഷിന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത്  അവരുടെ തിരിച്ചുവരവും കാത്ത് അവർ പോയ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി ഗൗരി തലങ്ങുംവിലങ്ങും നടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

മുറ്റത്തുകൂടി തലങ്ങുംവിലങ്ങും കൈകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി നടന്ന ഇന്ദുവിന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് താഴെയുള്ള ഞരമ്പുകൾ പൊടുന്നനെ പിടച്ചു തുള്ളാൻ തുടങ്ങി.