രക്തരക്ഷസ്സ് 32 (Last Part) 40

അഭിമന്യു ചുറ്റും നോക്കി. ശരിയാണ് വള്ളക്കടത്ത് പാടം നിശ്ശേഷം മാഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

അല്ല ദേവേട്ടൻ ന്താ ഓട്ടോ ഒക്കെ ആയിട്ട്.കാളകെട്ടിയിൽ അല്ലേ ഇപ്പോൾ.

ലക്ഷ്മിയുടെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിലുള്ള ചോദ്യം കേട്ടതും ദേവദത്തന്റെ മുഖം മ്ലാനമായി.

ജീവിക്കണ്ടേ മോളേ.മക്കളുടെ പഠിപ്പ്,വീട്ടിലെ ചിലവ്,എന്റെയും സഹധർമ്മിണിയുടെയും എണ്ണയും കുഴമ്പും.എല്ലാം ഇവനെ ഓടിച്ച് കൈയ്യാക്കണം.

ശങ്കര നാരായണ തന്ത്രിയദ്ദേഹം മണ്മറഞ്ഞതോടെ ഉണ്ണിത്തിരുമേനി ആകെ വല്ലാതായി.

അതിൽ നിന്നും ഒരു മോചനം ആവട്ടെ കരുതി ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടി ഒരു വേളി കഴിപ്പിച്ചു.

ക് ഹ്,ക് ഹ്.നീട്ടി ചുമച്ചു കൊണ്ട് ദേവൻ തുടർന്നു.ഇല്ലത്തമ്മ വന്നതോടെ പരിഷ്കാരങ്ങളും വന്നു.

ഇല്ലവുമായി ബന്ധങ്ങൾ ഇല്ലാത്തവർ അവിടെ നിൽക്കണ്ട എന്ന് ഉത്തരവ്.അതോടെ ഞാൻ പുറത്തായി.

അത് ഉണ്ണിത്തിരുമേനിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു.പക്ഷേ ഞാൻ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു.

ഹാ,അല്ലെങ്കിലും ല്ലാം അങ്ങനെ തന്നെ ദേവേട്ടാ.ഒന്നും നമ്മൾ സ്വപ്നം കാണും പോലെ അല്ലല്ലോ.ആരും നമ്മൾ കാണും പോലെയുമല്ല.

അഭിമന്യു ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ അയാളുടെ തോളിൽ കൈ വച്ചു.

ആ,അതൊക്കെ പോട്ടെ,കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യല്ല്യ. ഇതാരാ തന്റെ മോളാ.

ലക്ഷ്മിയുടെ സാരിത്തുമ്പിൽ തൂങ്ങി ഒളിച്ച് നിന്ന പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി ദേവൻ ചിരിച്ചു.

അവളുടെ വെള്ളാരം കണ്ണുകളിൽ പുതിയൊരു ലോകത്ത് എത്തിയ തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു.

അതേ,ഒരാളെ ഒള്ളൂ.ഇനിയൊരു അങ്കത്തിന് ബാല്യമില്ലാ.ഹ ഹ. അഭിമന്യു പറഞ്ഞത് കേട്ട് ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്നു.

മോൾക്ക്‌ മാമനെ മനസ്സിലായോ?ദേവൻ ആ സുന്ദരിക്കുട്ടിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.ഞാനും മോൾടെ അച്ഛനും ഒക്കെ വല്ല്യ കൂട്ടുകാരായിരുന്നു.

ആട്ടെ ന്താ മോളൂന്റെ പേര്. അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവൾ സംശയ ഭാവത്തിൽ ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി.

മാമനോട് പേര് പറ മോളൂ. സാരിത്തുമ്പിൽ മുഖമൊളിപ്പിച്ച് നിന്ന മകളെ ലക്ഷ്മി മുൻപോട്ട് നീക്കി നിർത്തി.

ആലിലകളെ തഴുകിയെത്തിയ ഇളം കാറ്റിൽ മുഖത്തേക്ക് പാറി വീണ മുടിയിഴകൾ മാടിയൊതുക്കി ചെറു ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു ശ്രീപാർവ്വതി.

അവസാനിച്ചു