രക്തരക്ഷസ്സ് 32 (Last Part) 40

വേച്ച് പോയ കാലുകൾ ബദ്ധപ്പെട്ട് ഉറപ്പിച്ചു കൊണ്ട് കൃഷ്ണ മേനോൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

പിന്നിൽ ചോരയൊഴുകുന്ന മുഖവുമായി അഭിമന്യു.ചതഞ്ഞു തൂങ്ങിയ കണ്ണുകളിൽ അഗ്നി നിറച്ച് ചോരയിൽ മുങ്ങിയ ചുരികയുമേന്തി രണ ഭൂമിയിലെ യോദ്ധാവിനെപ്പോലെ അവൻ ചിരിക്കുന്നു.

ചത്തെന്ന് കരുതിയല്ലേ?വായിൽ നിറഞ്ഞ ചോരയും ജലവും കൃഷ്ണ മേനോന്റെ മുഖത്തേക്ക് നീട്ടിത്തുപ്പിക്കൊണ്ട് അഭിമന്യു പല്ല് കടിച്ചു.

ഈ ചുരിക ഓർമ്മയുണ്ടോ?അഭി കൈയ്യിലിരുന്ന ചുരിക മേനോന്റെ നേരെ ഉയർത്തി.

ഒറ്റ കുത്തിൽ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ ശക്തമായ മുറിവുകൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ സാധിക്കുന്ന ചുരിക.മാൻ കൊമ്പിട്ട പിടിയിൽ പിച്ചള കൊളുത്ത് തൂങ്ങുന്നു.

ഇതെന്റെ അച്ഛന്റെ ചുരികയാ,അച്ഛൻ മരിക്കുന്ന അന്ന് രാവിലെ ന്റെ അമ്മയ്ക്ക് കൊടുത്ത ചുരിക.

ഇത് കൊണ്ട് തന്നെ തന്റെ ജീവനെടുക്കണം എന്ന് ന്റെ അച്ഛൻ കൊതിച്ചിട്ടുണ്ടാവും.

മേനോന് ഒന്നും മിണ്ടാൻ സാധിച്ചില്ല. മുഖത്ത് തെറിച്ച മിശൃതം അയാളുടെ കാഴ്ച്ച മറച്ചു.

കുത്ത് കൊണ്ടിടത്ത് കൈ അമർത്തി രക്തം പിടിച്ചു നിർത്താൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ അഭിമന്യുവിന്റെ കഴുത്തിൽ പിടി മുറുക്കി.

ന്നെ കൊണ്ടിത് ചെയ്യിപ്പിച്ചതല്ലേ വല്ല്യച്ഛാ,അഭിമന്യു അയാളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ഒരിക്കൽ കൂടി ആഞ്ഞ് കുത്തി.

മേനോന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു. വായിൽ നിന്നും രക്തം അഭിയുടെ മുഖത്തേക്ക് തെറിച്ചു.സർവ്വ ശക്തിയും സംഭരിച്ചുകൊണ്ട് മേനോൻ അലറിക്കരഞ്ഞു.

പക്ഷേ,വള്ളക്കടത്തമ്മയുടെ ശിവേലിയെഴുന്നെള്ളിപ്പിന്റെ തുടക്കമറിയിച്ച് ഉയർന്ന് പൊങ്ങിയ കതിനയുടെ കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദം മേനോന്റെ രോധനത്തെ തട്ടിയെടുത്തു.

കണ്ണിൽ വീണ രക്തം വടിച്ച് മാറ്റിക്കൊണ്ട് അഭി കൈ അയച്ചതും അയാളുടെ ശരീരം അവന്റെ കൈകളിലൂടെ ഊർന്ന് കുളത്തിലേക്ക് വീണു.

രക്തവർണ്ണമണിഞ്ഞ ജലത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് മറയുമ്പോൾ ഉള്ളിലടങ്ങിയ ജീവന്റെ അവസാന തുടിപ്പിൽ അടഞ്ഞു തുടങ്ങുന്ന കണ്ണുകളിൽ മേനോൻ ആ കാഴ്ച്ച കണ്ടു.

വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് താൻ നിഷ്കരുണം മുക്കിക്കൊന്ന തന്റെ മൂത്ത മകൻ ആദിത്യ മേനോന്റെ മുഖം.

ഒരു കൈക്കുഞ്ഞിനെ എന്ന വണ്ണം അവൻ തന്നെ കൈ നീട്ടി വിളിക്കുന്നു.

ഭയം കൊണ്ട് വിറച്ച മേനോൻ വാ തുറന്നതും വെള്ളം ഇരച്ച് കയറി. പതിയെ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു.