രക്തരക്ഷസ്സ് 32 (Last Part) 40

ഇനിയതിന്റെ ആവശ്യമില്ല ദേവേട്ടാ,അയാൾ പോയി.അല്ല അയാളെ പറഞ്ഞു വിട്ടു.

ഞാനിപ്പോൾ വരാം മടക്കത്തിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ നടക്കട്ടെ.

രുദ്ര ശങ്കരൻ പറഞ്ഞതൊന്നും കാര്യമായി വ്യക്തമായില്ലെങ്കിലും കൃഷ്ണ മേനോന്റെ മരണം സംഭവിച്ചുവെന്ന് ദേവന് ഉറപ്പായി.

പുറത്തൊരു കൈ അമർന്നതും അഭിമന്യു ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നു. ചോര ഉണങ്ങിത്തുടങ്ങിയ ചുരിക വലിച്ചറിഞ്ഞ് അവൻ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.

തനിക്ക് മുൻപിൽ ചെറു ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന രുദ്ര ശങ്കരനെ കണ്ടതും അണപൊട്ടിയ സങ്കടം കണ്ണ് നീരായി ഒഴുകിയിറങ്ങി.

ഞാൻ കൊന്നു.അയാളെ ഞാൻ കൊന്നു…ഈ കൈ കൊണ്ടാ കൊന്നത്…ഈ കൈ കൊണ്ടാ കൊന്നത്.ഒരു ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ അഭിമന്യു പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ഹേ,സാരല്ല്യ.ഇതാണ് അയാളുടെ വിധി.ബാക്കിയെല്ലാം അതിനൊരു കാരണമായി എന്ന് മാത്രം.

ബന്ധിക്കും മുൻപ് ശ്രീപാർവ്വതി മേനോനെ കൊന്നു.ഈ കുളത്തിൽ നിന്നും ഇനിയാ ശരീരം വീണ്ടെടുക്കുക പ്രയാസം.താൻ ഇന്ന് തന്നെ മടങ്ങിക്കോളൂ.

വേണ്ടാ,ഞാൻ പോലീസിൽ കീഴടങ്ങിക്കോളാം.തെറ്റ് തെറ്റ് തന്നെയാണ്,ഞാനാണ് അയാളെ കൊന്നത്.

അഭീ,തനിക്കറിയോ ഈ നാട്ടിലെ പോലീസും കോടതിയുമെല്ലാം ആ വള്ളക്കടത്ത് ഭഗവതിയാണ്.ആ ദേവി എന്നിലൂടെ തന്നോട് പറയുന്നു, മടങ്ങിക്കോളൂ.

തന്നെ മാത്രം സ്വപ്നം കണ്ട് തനിക്കൊപ്പം ജീവിക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണ് ബാക്കിയാണ്.

ആരുമൊരാശ്രയമില്ലാത്ത അവൾക്ക് ഇനി താൻ മാത്രമേയുള്ളൂ അതോർമ്മ വേണം.മ്മ് പോകൂ.

രുദ്ര ശങ്കരന്റെ വാക്കുകളെ ധിക്കരിക്കാൻ അഭിക്കായില്ല. ഒരിക്കൽ കൂടി കുളത്തിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ മംഗലത്തേക്ക് നടന്നു.
⭐⭐⭐
ഹലോ,മാഷേ എഴുന്നേറ്റേ. വള്ളക്കടത്തിന് അല്ലേ ടിക്കറ്റ്. സ്റ്റോപ്പെത്തി.

കണ്ടക്ടർ തോളിൽ തട്ടിയപ്പോഴാണ് അഭിമന്യു കണ്ണ് തുറന്നത്.മുഖം അമർത്തി തുടച്ചു കൊണ്ട് പോക്കറ്റിൽ നിന്നും കണ്ണട എടുത്ത് വച്ച് അയാൾ പുറത്തേക്ക് നോക്കി.

വള്ളക്കടത്ത് എന്നെഴുതിയ വലിയൊരു ബസ് ബെയിലാണ് വണ്ടി നിൽക്കുന്നത്.