ഭ്രാന്ത് പാർട്ട്‌ 2 {ക്‌ളൈമാക്‌സ്} {അപ്പൂസ്} 2002

അവളുടെ മറുപടി കേൾക്കാൻ നില്കാതെ അയാൾ ഓടിക്കളഞ്ഞു….

“കുഞ്ഞുങ്ങൾടെ മനസ്സും പുലീടെ വേഗതേം….. തെണ്ടി…. രക്ഷപെട്ടൂന്ന് കരുതണ്ട…. ന്നാലും…. ന്നാലും… നിക്കിഷ്ടാട്ടോ… ഈ കാട്ടുപോത്തിനെ…..”

പുഞ്ചിരിയോടെ സ്വയം പറഞ്ഞുകൊണ്ടവൾ വീട്ടിലേക്ക് ഓടി…

അവൾ പിന്നീട് കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു അയാൾക്കരികിലേക്ക് പോകാനൊരു നിമിഷം കിട്ടാൻ….

പക്ഷേ എട്ടാം ക്ലാസ്സ് പരീക്ഷ… അതിനുള്ള പഠിപ്പ് ഒക്കെയായി അവൾ തിരക്കിലായി…..

ഇടയ്ക്കിടെ അയാൾ അവൾ വരുന്നുണ്ടോ എന്നു നോക്കികൊണ്ടും അവളെ കൊണ്ടുവിടുന്ന ഇടങ്ങളിലും ചെന്നു നിന്നിരുന്നു…

“ആനപറമ്പീന്ന് പൊറത്തിറങ്ങിയാ… മോഷ്ടിക്കാനാ….”

തുടങ്ങിയ ചോദ്യങ്ങളും ചിലരിൽ നിന്നുള്ള കല്ലേറും ഒക്കെ അയാളെ തിരിച്ചു ഓടിച്ചു…

പരസ്പരം കാണാതെ വീർപ്പു മുട്ടുന്ന രണ്ടു മനസ്സുകൾ…. ഇരുപതിലേറെ ദിനങ്ങൾ….

പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞതിനു പിറ്റേന്ന് തന്നെ അവളാദ്യമായി ഒരു പെണ്ണായി….

ഉറക്കത്തിലാണ് അത് സംഭവിച്ചത്… മുള്ളാൻ വേണ്ടി എണീറ്റതാണ്… പക്ഷേ രക്തമാണ് വന്നതെന്ന് മാത്രം…

പിന്നെ ഏതാനും ദിവസത്തേക്ക് അമ്മ അവളെ വിട്ട് എങ്ങോട്ടും പോയില്ല…. പച്ചമുട്ടയും ദേഹരക്ഷാ മരുന്നുകളും കുടിപ്പിച്ചും ഉപദേശിച്ചും ഒപ്പം തന്നെ കൂടി….

അവൾക്ക് പക്ഷേ വീർപ്പ് മുട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

പിന്നെയും കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു… വിഷു ദിനത്തിൽ കണികാണിച്ച ശേഷം അമ്മ സമ്മാനിച്ച പുത്തൻ പട്ടുപാവാടയും കൊച്ചു മാലയും അണിഞ്ഞ അവൾ അത് വാവയെ കാണിക്കാൻ അനുവാദം ചോദിച്ചു… ഏറെ നേരത്തെ അഭ്യർത്ഥനക്ക് ശേഷം അവളമ്മയെ സമ്മതിപ്പിച്ചു ആനപ്പറമ്പിലേക്ക് ഓടി…

ആനപ്പറമ്പിലേക്ക് കടന്ന നിമിഷം മുതൽ ഏതു നിമിഷവും തന്നിലേക്ക് വന്നണയുന്ന അയാളെ ചുറ്റും തിരഞ്ഞെങ്കിലും ഏറെ നിശബ്ദമായാണ് ഓരോ സ്റ്റെപ്പും അവൾ വച്ചത്….

പക്ഷേ അവളാ ആല്മരത്തിന് ചുവട്ടിൽ എത്തേണ്ടി വന്നു അയാളെ കാണാൻ….

ചപ്പുചവറുകൾ നിറഞ്ഞ വെറും നിലത്തു കാലുകൾ നീട്ടി വച്ചു കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായി ആല്മരത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക് ഉയർന്ന വേരിൽ ചാരി ഇരുന്നു ഉറങ്ങുന്നുണ്ട് പാവം ഭ്രാന്തൻ….

പരമാവധി നിശബ്ദയായി കരിയിലകൾ അനങ്ങുന്ന ശബ്ദം പോലുമില്ലാതെ അവൾ അയാൾക്കരികിൽ ചെന്നാ കാലിനു മുകളിൽ അയാൾക്ക് അഭിമുഖമായി ഇരുന്നുകൊണ്ടു അയാളുടെ കണ്ണുകൾ പൊത്തി…