ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി [Hope] 522

നടന്ന് ചുറ്റി കറങ്ങി ചുറ്റി കറങ്ങി അവസാനം ഭഗവാന്റെ മുന്നിലെത്തി…… സ്വർണം കൊണ്ടുണ്ടാക്കി വെച്ച മുരുഗ വിഗ്രഹം അതിന് ചുറ്റും ദീപം തെളിച്ചു നിൽക്കുന്ന കാഴച്ച മനസ്സിനെ കുളിരണിയിക്കുന്നതായിരുന്നു ഞാൻ കണ്ണടച്ചു നിന്നു മനസ്സുരുകി പ്രാത്ഥിച്ചു തുടങ്ങി……. എന്റെ പെണ്ണിനോന്നും വരുത്തരുതേ എന്ന് ……

അവളെ എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കണെയെന്ന്…….

 

പുറത്തേക്കിറങ്ങാനുള്ള വഴിയിലൂടെ ഇറങ്ങി വന്നതും നേരം വെളുത്ത് തുടങ്ങിയിരുന്നു…….. ദൈവത്തിനെ കണ്ടത് കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തിന് ചെറിയ തെളിച്ചം വന്നിട്ടുണ്ട്……

 

“ക്ഷീണിച്ചോ????…….”

 

“ചെറുതായിട്ട്…..”

 

“വാ ധവിടെ പോയിരിക്കാം……”

 

ഞാനവളെയും വിളിച്ചോണ്ട് അമ്പലത്തിന്റെ ഒരു സൈഡിലെ ഒരു കല്പടവിൽ പോയിരുന്നു…….അവളെ ഞാനെന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർത്തിരുത്തി….. എല്ലാവരും നോക്കുന്നുന്ന് പറഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റിരിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും എന്റെ നിർബദ്ധതിന് വഴങ്ങി അവളെന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്നു……… കുറെ നേരത്തേക്ക് ഞങ്ങൾ മൗനത്തിലായിരുന്നു…….

 

“കുഞ്ഞോ…… നിനക്ക് സന്തോഷായോ……”

 

“ഹ്മ്…… എട്ടാ പറഞ്ഞ കളിയാക്കരുത്……. ഞാൻ ശെരിക്കും കണ്ണനെ കണ്ടു…….”

 

“ഹും….. എനിക്ക് മനസ്സിലാവും…… അന്നത്തെ കാര്യമൊക്കെ ഓർമ വന്നല്ലേ…….”

 

“ശെരിക്കും…….. അച്ഛനും അമ്മയും കൂടിയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ……..”

 

“നീ തന്നെയല്ലേ അമ്മേയെം അച്ഛനേം അടുപ്പിക്കാത്തെ……ഞാനെന്തോരം പറഞ്ഞതാ അമ്മയേം അച്ഛനേം പോയി കണ്ട് സോറി പറഞ്ഞ തീരാവുന്നതേയുള്ളു നിങ്ങള് തമ്മിലുള്ള വഴക്കെന്ന് …..”

 

“എന്നാലും ഏട്ടനെ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടല്ലേ……”

 

“എടി….. എന്നെ നിനക്ക് ഒരു ആറ് അല്ലെങ്കി ഏഴ് വർഷത്തെ പരിചയം കാണും…… അച്ഛനും അമ്മേം അങ്ങനാണോ നിന്നെ ഇത്രേം കാലം വളർത്തിയതല്ലേ…..അവരെന്ത് തെറ്റ് ചെയ്താലും നിനക്ക് ക്ഷമിക്കാൻ പറ്റണം…… കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് നാട്ടില് ചെന്ന് കഴിയുമ്പോ അച്ഛനേം അമ്മേനേം കാണാൻ പോയാലോ?????……”

 

“പോവാല്ലേ ……”