ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 4 [Hope] 715

“ദേഷ്യമായിരിക്കും….”

സ്വയം പറഞ്ഞു ഞാൻ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കു നടന്നു…..

വീട്ടിലേക്കെത്തിയതും കണ്ട കാഴ്ച്ച സൗമ്യമ്മ തുണി അലക്കി വിരിക്കുന്നതായിരുന്നു…..

“…. നല്ല തലവേദന….”

അമ്മയെന്താ സ്കൂളിൽ പോകാതിരുന്നതെന്ന് ചോദിക്കുമെന്നറിയാവുന്നതു കൊണ്ട് ചോദിക്കുന്നതിനും മുൻപു തന്നെയതിനുള്ള ഉത്തരവും കൊടുത്തു ഞാൻ അകത്തേക്ക് നടന്നു….

യൂണിഫോം മാറാതെ ഞാൻ ഹാളിലെ കസേരയിലേക്കിരുന്നു….

ജീവിതത്തിലെന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്നെന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു അനേകം ഉത്തരമില്ല ചോദ്യങ്ങളിലോന്നായി അതും മാറി….

പക്ഷെ ഒന്നറിയാം ഞാനിപ്പോൾ ഏതു നേരവും അവളെപ്പറ്റിയാണ് ചിന്തിക്കുന്നത് അത് അവളെ പ്രാന്തിയെന്ന് വിളിച്ചതിലുള്ള കുറ്റബോധം കൊണ്ട് മാത്രമല്ല അതിലും വലുതായി എന്തോ ഉണ്ട്….

പിറ്റേദിവസവും അവളുടെ വീടിനു മുന്നിലെ കാത്തിരുപ്പും കഴിഞ്ഞു വൈകിയാണ് ക്ലാസ്സിലെത്തിയത്….. റോഹനും അശ്വിനും ക്ലാസ്സിലിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു എന്നെ കണ്ടതും റോഹന്റെ മുഖം മങ്ങുന്നതു ഞാൻ കണ്ടു എന്റെ സാമിപ്യം അവനെ അസ്വസ്ഥാനാക്കുമെന്നു തോന്നിയതു കൊണ്ട് ഞാൻ അവരുടെ അരികിലേക്ക് പോയില്ല……

പക്ഷെ ഞാൻ മാറിയിരുന്നത് കണ്ടാണോ അശ്വിൻ എനിക്കരികിലേക്ക് വന്നു….

“…..നീയെന്താടാ ഇവിടെയിരിക്കുന്നെ???…”

അവനെന്റെകൂടെ ബെഞ്ചിലേക്കിരുന്നു ചോദിച്ചു….