ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 4 [Hope] 715

എല്ലാറ്റിലുമുപരി അവളുടെ ആ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി ഒരു തവണ കൂടി കാണണം…..

….ഒരുപാട് നേരം കാത്തു നിന്നിട്ടും അവളെ കാണാത്തത് കൊണ്ടും അവളുടെ അച്ഛൻ എന്നെ കണ്ടതു കൊണ്ടും നിരാശയോടെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നും യാത്രയായി….

ഗ്രൗണ്ടിലെത്തിയതിൽ പിന്നെയാണ് കുറച്ചു നേരത്തേക്കെങ്കിലും അവളെന്റെ

മനസ്സിൽ നിന്നും മാഞ്ഞത്….

തിരിച്ചു വരുന്ന വഴിയും കുറച്ചു നേരം അവളുടെ വീടിന് മുന്നിൽ നിന്നെങ്കിലും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം….

പിന്നീടുള്ള എല്ലാ ദിവസവും ഇങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു അവധി കഴിഞ്ഞിട്ടും

അവളെയൊന്ന് കാണാൻ കിട്ടിയില്ല…

ആട് കിടന്നിടത്തു പൂട പോലുമില്ലെന്ന അവസ്ഥ…

….പതിയെ പതിയെ എല്ലാം മറക്കുമെന്നു തോന്നിയെങ്കിലും രാത്രിയാവുമ്പോ സ്വിച്ചിട്ട പോലെയവളുടെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ മിഴികളും കണ്ണുനീര് നനഞ്ഞൊട്ടിയ മുഖവുന്നെ തേടിവന്നുക്കൊണ്ടിരുന്നു…..

ക്രിസ്മസ് അവധി ദേ വന്നു ദാ പോയിന്ന് പറയുമ്പോലെ പോയി… കൃത്യം പത്തു ദിവസം കിട്ടണ്ടതാ പക്ഷെ ഒമ്പതാമത്തെ ദിവസം ക്ലാസ്സു തുടങ്ങി….

ഇത്തിരി നേരത്തെ ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങിയെങ്കിലും എനിക്കത് സന്തോഷമായിരുന്നു വീണ്ടും കൂട്ട് കൂടി കറങ്ങി നടക്കാലോ….

പക്ഷെ വിചാരിച്ച പോലെയല്ലായിരുന്നു തുടക്കം…. മടികാരണം ആകെ അഞ്ചോ ആറോ ആമ്പിള്ളേരാണ് ക്ലാസ്സിൽ വന്നിട്ടുള്ളൂ…. അശ്വിൻ ഉള്ളതുകൊണ്ട് എനിക്ക് ബോറടിയൊന്നുമില്ലായിരുന്നു

പക്ഷെ റോഹനു പനിയായിരുന്നതുക്കൊണ്ട് അവൻ ക്ലാസ്സിൽ വന്നില്ല…..

രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസം അവൻ വരാൻ ഞാൻ കാത്തെങ്കിലും ഇനിയും

സമയമെടുക്കുമെന്ന് തോന്നിയതും പിറ്റേ ദിവസം അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു അവന്റമ്മയോട് അവളെക്കുറിച്ച് ചോദിക്കണമായിരുന്നു….

കാര്യം അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോഴേ എല്ലാം മനസ്സിലായെങ്കിലും അവരുടെ വായിൽ നിന്നു തന്നെയെനിക്ക് സത്യമറിയാണമായിരുന്നു…..

…. ഇപ്പൊ നിങ്ങളോർക്കും ഞാനെന്തിനാണ് അവളുടെ കാര്യത്തിൽ എന്തിനാണിത്ര വേവലാതിപ്പെടുന്നതെന്ന്!!!

അതു തന്നെയാണ് കുറച്ചു ദിവസമായിട്ട്

ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിക്കുന്നത്……