ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 4 [Hope] 717

ഞാൻ തന്നെ എന്തെങ്കിലും ഒരു വഴി കണ്ടെത്തി തരും…. ഉറപ്പ്….”

“… തന്നാ മതി….”

അന്നും അവളുടെ വീടിനു മുന്നിൽ അരമണിക്കൂറോളം നേരം നിന്നിട്ടാണ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്….

എന്തായാലും പിറ്റേ ദിവസം മുതൽ അവളുടെ വീടിനു മുന്നിൽ പോയി കാവല് നിക്കാൻ എനിക്കൊരു കൂട്ടായി… വേറാരുമല്ല റോഹൻ തന്നെ…..

… പിന്നെ പിന്നെ അവധി ദിവസങ്ങളിൽ അശ്വിനും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കാവൽ നിൽപ്പ് തുടങ്ങി…….

…..സമയം വീണ്ടും ശര വേഗത്തിൽ കടന്നു പോയെങ്കിലും അവൾക്ക് മാത്രം ഒരു മാറ്റവും വന്നില്ല…..

ഞങ്ങൾ പ്ലസ് ടുവിലെക്കായ സമയത്തു അവളും അവളുടെ വീട്ടുകാരും ആ വിട്ടിൽ നിന്നു മാറി പോയി…

ഞാൻ കാവലവസാനിപ്പിച്ചതും അന്നാണ്……..

എങ്കിലും മനസ്സ് തുറന്നൊന്നു ക്ഷമ ചോദിക്കാൻ പറ്റാതിരുന്നതിന്റെ സങ്കടമെന്നെ വീണ്ടും വേട്ടയാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു ……

പ്ലസ് ടു എക്സാം നടന്നു കൊണ്ടിരുന്ന സമയത്താണ്

രാഘവൻ നായർ നാട്ടിൽ പുതിയ തുണിക്കട തുടങ്ങുന്നതും അവിടേക്ക് സെയിൽസിന് പുരുഷന്മാരെയും സ്ത്രീകളെയും ജോലിക്കെടുക്കുന്നുവെന്നും എന്റെ കാതിലേക്കെത്തുന്നത്

അറിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ ഞാൻ പോയി രാഘവന്റെ മാനേജറായ മനോജേട്ടനെ കണ്ട് സംസാരിച്ചു എനിക്കും അശ്വിനും റോഹനുമായി മൂന്ന് വെക്കേൻസി തരപ്പെടുത്തി….

ഇനി ഇത് വീട്ടിൽ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിക്കണമെന്നതാണ് അടുത്ത പ്രശ്നം…

അന്നത്തെ ദിവസം അത്താഴം കഴിക്കുന്നതിനിടെ കാര്യം ഞാൻ സൂചിപ്പിച്ചപ്പോ തന്നെ എല്ലാവരും ഒറ്റ സ്വരത്തിൽ അതിനെ എതിർത്തു….

പക്ഷെ എന്റെ കരഞ്ഞുള്ള കാലുപിടുത്തവും ഒരൊറ്റ മാസമേ പോകുവെന്നുന്നുള്ള വാക്കിന്റെ പുറത്തും സൗമ്യമ്മയെന്നെ പോകുവാനനുവദിച്ചു…..

പക്ഷെ പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ എല്ലാം നടന്നില്ല അശ്വിനെയും റോഹനെയും കടയിൽ നിക്കാൻ വിട്ടില്ല

വരാമെന്നു മനോജേട്ടനോട് വാക്ക് പറഞ്ഞതു കൊണ്ട് ഞാൻ കടയിൽ പോകുവാൻ തീരുമാനിച്ചു……