ബെത്ലഹേമിലെ മഞ്ഞുകാലം?? (മനൂസ്) 2560

ഒരൽപം ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു..

“അമ്മച്ചി പറഞ്ഞതാ.. ജോയി ഇന്നലെ ബാംഗ്ളൂർന്ന് വന്നതല്ലേയുള്ളൂ റെസ്റ്റ് എടുത്തോട്ടെന്നു ഞാനാ പറഞ്ഞത്…”

“ആ അത് നന്നായി…എന്തൊരു നന്മയൊളി..”

കുസൃതി നിറഞ്ഞ അവന്റെ മറുപടി അവളെ ചൊടിപ്പിച്ചു.. കേറുവോടെ അവൾ മുഖം വെട്ടിച്ചു..

കുറച്ചു മുൻപുവരെ സങ്കടങ്ങളുടെ തേരിലേറിയ അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് എത്ര പെട്ടെന്നാണവൻ സന്തോഷം നിറച്ചത്…

അപ്പോഴാണ് അവന് അമ്മച്ചിയെ ഓർമ്മ വന്നത്.. കുറച്ചു മുൻപ് ഉണ്ടായ ദേഷ്യത്തിൽ അമ്മച്ചിയോട് അൽപ്പം കയർത്തു…

“ആ നിന്നോട് മിണ്ടാൻ വേണ്ടി ഒരാള് കുറേ ആയി കാത്തിരിക്കുവാ..”

“ആര്… അമ്മച്ചിയോ..”

“ആ മുതല് തന്നെ…ഇന്നാ സംസാരിച്ചോ.. ഇനി ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നാ എനിക്ക് വല്ലതും കിട്ടും.. ഞാൻ പോയി വല്ലതും കഴിക്കാൻ വാങ്ങി വരാം..”

ചിരിയോടെ അവൾക് ഫോൺ നൽകിയ ശേഷം അവൻ റൂമിന് വെളിയിലേക്ക് നടന്നു…

കാന്റീനിൽ നിന്നും ഭക്ഷണവും വാങ്ങി വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോഴാണ് ജോയൽ കാർ പാർക്കിങ് ഏരിയയിൽ ആരോടോ സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ആൽവിനെ കാണുന്നത്… അവന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് വീണ്ടും കോപം തികട്ടി വന്നു..

സംസാരത്തിനിടയിലെപ്പോഴോ തനിക്ക് എതിരായി നടന്ന് വരുന്ന ജോയലിനെ അവനും കണ്ടു.. ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു ജാള്യത ഉടലെടുക്കും പോലെ അവന് തോന്നി… എങ്കിലും അവൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…

പക്ഷെ ജോയൽ അവന്റെ പുഞ്ചിരിച്ച മുഖത്തെ നിഷ്കരുണം അവഗണിച്ചു നടന്നകന്നു..

ആൽവിന്റെ ഉള്ളിലെവിടെയോ അതൊരു നീറ്റലുണ്ടാക്കി…

മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ചിരിച്ചിറങ്ങി പോയ ജോയി പിന്നീട് വന്നത് അത്ര തെളിമയോടെ അല്ല എന്നത് ഹെലനു മനസ്സിലായി.. എങ്കിലും അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.

അവനൊന്നും മിണ്ടാതെ അവൾക്ക് ഭക്ഷണം വിളമ്പി നൽകി..അവളും. മിണ്ടാതെ അത് കഴിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..

×××××××××××××××××××××××××××××××××××××

ഡ്രൈവ് ചെയ്ത് പോകുന്നതിനിടയിലും ആൽവിന്റെ മനസ്സ് ചിന്തകളുടെ കാട് താണ്ടുകയായിരുന്നു…അവ ഒരിക്കലും തീരാത്തത് പോലെ…ജീവിതത്തിന്റെ ആർത്ഥമെന്ത് എന്ന് നിർവചിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവസ്‌ഥ…

ഓർമ്മകൾ എന്നും ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന ഇരുമ്പാണ്‌ അവന്.. എപ്പോഴും അത് മനസ്സിനെ കുത്തി നോവിക്കുകയാണ്..

വീട്ടിനുള്ളിൽ വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഉമ്മറത്ത് അപ്പനുണ്ടായിരുന്നു.

“നീ എങ്ങോട്ടാ ഒന്നും പറയാതെ രാവിലെ പോയത്.. ഒന്നു പറഞ്ഞിട്ട് പോണ്ടേ…”

അപ്പന്റെ ചോദ്യം കേട്ടില്ലേന്ന് നടിച്ച് കൊണ്ടവൻ വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി..

അകത്തു നിന്നീ കാഴ്ച്ച അമ്മച്ചി കണ്ടെങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവർ മുറിക്കകത്തേക്ക് പോയി.. ഈ വീട്ടിൽ അവർ പതിവായി കാണുന്ന കാഴ്ച്ചകളാണ് ഇവ.

ഷവറിന് കീഴെ ശരീരം നനയുമ്പോഴും ഓർമ്മകളുടെ കുത്തൊഴുക്കാണ് അവന്റെ മനസ്സിൽ.. അതവനെ ചുട്ടുപൊള്ളിച്ചു…