ബെത്ലഹേമിലെ മഞ്ഞുകാലം?? (മനൂസ്) 2561

ഇണയുടെ കെട്ടിപ്പിണഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കരിനാഗത്തെ പോലെ അവൻ ചീറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു…ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന നാക്കു കൊണ്ട് ആ കരി നാഗം ഇണയെ അടിമുടി നക്കി തോർത്തി…

ഇത്രയും നേരം സർവ്വശക്തിയും പ്രയോഗിച്ച് കെട്ടി നിറുത്തിയ ആത്മനിയന്ത്രണത്തിന്റെ അണക്കെട്ട് ഹെലനിൽ നിന്നും അപ്പാടെ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു…

എല്ലാം മറന്ന് എല്ലാ ആശങ്കകളും മറന്ന് ദേഹിയും ദേഹവും അവനിൽ മാത്രം നിറഞ്ഞു നിൽക്കാൻ അവളുടെ മനസ്സും കൊതിച്ചു..

അവളിലും രതിയുടെ ഉന്മാദം പടർന്ന് കയറി..
ഇരുവരും പരസ്പരം മത്സരിച്ചു…

.മുരൾചകൾ, കിതപ്പുകൾ, തലോടലുകൾ, പ്രഹരങ്ങൾ, ..

നിലയില്ലാത്ത ഏതോ ജലാംശയത്തിന്റെ അഗാധതലത്തിൽ നിന്നും ഉയർന്ന് പൊങ്ങുന്ന നീർക്കുമിള പോലെ അവളുടെ ശബ്ദം അവന്റെ കാതുകളിൽ പൊടിഞ്ഞു വീഴുന്നു..

ഒടുവിൽ പൊട്ടിത്തെറിയിലൂടെ അതൊരു അലർച്ചയായി പരിണമിച്ചു..

ഒടുവിൽ മുറിയിൽ കിതപ്പിന്റെ താളം മാത്രം അവശേഷിച്ചു…

ഒരിക്കലും ഓടിപ്പോകാൻ കഴിയാത്ത വിധം ജോയൽ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു..

പൂരം കഴിഞ്ഞ ഉത്സവപറമ്പ് പോലെ നിശബ്ദത തളം കെട്ടി നിന്നു..

××××××××××××××××××××××××××××××××××

ആ രാത്രിയിലെ മറ്റൊരു വനാന്തര പ്രദേശം…

ഒരു ജീപ്പ് ആരും വരാത്ത ആ വഴിത്താരയിൽ വന്ന് നിന്നു…

തൂവാല കൊണ്ട് മുഖം മറച്ച മൂവർ സംഘം വാഹനത്തിൽ നിന്നും വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി…

അതിലെ പ്രധാനി മറ്റുള്ളവരോട് എന്തോ പറഞ്ഞതും അവർ വാഹനത്തിന്റെ പിന്നിലേക്ക് പോയി അതിനുള്ളിൽ ചാക്കിൽ കെട്ടി വച്ച എന്തോ ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് എടുത്തു… ചാക്കിൽ മുഴുവൻ രക്തം പടർന്നിരുന്നു…