നല്ല കഥ… നല്ല പ്രമേയം… ?

“ഒരു നിമിഷത്തെ വേദനയിൽ ആത്മഹത്യയെ കുറിച്ച ആരും ചിന്തിക്കരുത്” പക്ഷെ ആ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എല്ലാം കഴിഞ്ഞിരിക്കും ബ്രോ… അതാണ് പ്രശ്നവും…
ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ പോകുന്നവരുടെ ഉള്ളിൽ അതിന്റെ പ്രേരണാഘടകങ്ങൾ കെട്ടിക്കിടന്ന് അതിന്റെ ഏറ്റവും മൂർദ്ധന്യവസ്ഥയിലാണ് അവർ അതിന് വേണ്ടി ശ്രമിക്കുന്നത്… ആ ഒരു നിമിഷം ജീവിതത്തിൽ നിന്നൊരു ഒളിച്ചോട്ടം മാത്രമായിരിക്കും അവർ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.. അതിനെ ടോളറേറ്റ് ചെയ്യുക എന്നത് അത്രയേറെ ശ്രമകരമായ കാര്യവും..
ആദ്യം ഒക്കെ ഞാനും ചോദിച്ചിരുന്നു “ഇതിന്റെ പത്തിലൊന്ന് ധൈര്യം മതിയല്ലോ ജീവിച്ചു കാണിക്കാൻ എന്ന്..” പക്ഷെ attempt നടത്തിയ ഒരു സുഹൃത്തിൽ നിന്ന് അനുഭവം കേട്ടപ്പോൾ ആ ചിന്ത മാറിപ്പോയി… എല്ലാം ചഞ്ചലമായ യാതൊരു പ്രവചനവും നടത്താൻ കഴിയാത്ത മനുഷ്യമനസുകളുടെ കാര്യം ആണ്..

പിന്നെയുള്ളത് ഡിപ്രെഷൻ ആണ്.. മനുഷ്യ മനസിന്റെ ക്യാൻസർ എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്… ആ സ്റ്റേജ് ഒക്കെ എത്തി കഴിഞ്ഞാൽ കൗൺസിലിംങും മരുന്നുകളും ഒന്നും ഇല്ലാതെ പുറത്തു കടക്കൽ അസാധ്യം പോലെയാണ്….
ഡിപ്രഷനെ ഒക്കെ വളരെ നിസ്സാരവൽക്കരിച്ച് തമാശയെന്നോണം പറയുന്നവരെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്… സത്യം പറഞ്ഞാൽ അതൊക്കെ കാണുമ്പോൾ ദേഷ്യവും വന്നിട്ടുണ്ട്… ഇതിന്റെയൊന്നും തീവ്രത മനസിലാക്കാതെ വെറുതെ പുലമ്പുന്നവർ….

കഥയിലെ നായകൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യാനുള്ള തീരുമാനം എടുത്ത് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുന്ന രംഗത്തിൽ നെഞ്ചിൽ വല്ലാത്തൊരു ഭാരം അനുഭവപ്പെട്ടു… ഈ ഭാര്യയും കുഞ്ഞും അയാളില്ലാതെ എങ്ങനെ ജീവിക്കുമെന്നോ ഇപ്പോൾ പോലും നോട്ടം കൊണ്ടും വാക്കുകൾ കൊണ്ടും അവളെ അപമാനിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നവർ അവന്റെ എന്നെന്നേക്കുമുള്ള അഭാവത്തിൽ കടന്നു പിടിക്കാനും ബലമായി കീഴടക്കാനും ശ്രമിക്കില്ലേ എന്നും ഒന്നും അയാളുടെ ചിന്തകളിൽ എത്തുന്നില്ല.. ആത്മഹത്യ എന്ന ചിന്തയിൽ കുരുങ്ങി പോയ കുടുംബസ്നേഹമുള്ളയാൾ സ്വാർത്ഥനായി മാറിയിരിക്കുന്നു… ഇവിടെ പ്രകൃതി അയാളെ മാറ്റി ചിന്തിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ ഈ കഥ വായനക്കാരെ ആരെയെങ്കിലും മാറ്റി ചിന്തിപ്പിക്കാനും കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആശിച്ചു പോകുന്നു..

എഴുത്ത് നല്ലവണ്ണം മെച്ചപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്…. എങ്കിലും അക്ഷരത്തെറ്റ് ശ്രദ്ധിക്കണം.. അത് പോലെ ഇൻവെർട്ടഡ് കോമ, ഫുൾസ്റ്റോപ്പ് എന്നിവയുടെ ഉപയോഗവും… ഇനിയും ഒരുപാട് എഴുതൂ..

ആശംസകൾ.. സ്നേഹം ❤?