ഉള്ളതും ഇല്ലാത്തതും, അടുത്ത് കിടക്കുന്നവൻ നാട്ടിലേക് കൊണ്ട് പോകാൻ വെച്ചിരിക്കുന്നു പെട്ടി കെട്ടാനുള്ള സാധനവും… ടൈഗർ ഭാമും.. കോടാലി തൈലവും…അങ്ങനെ കയ്യിൽ കിട്ടിയതെല്ലാം ഒരു പെട്ടിയിലാക്കി…കുറെ പഴം തുണിയും മറ്റും ബാക്കി ഭാഗത്തു കുത്തി നിറച്ചു.. വലിയൊരു ഭാണ്ഡ കെട്ടുമായി കഥാനായകൻ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി..
“നാട്ടിൽ നിന്നും പോരുമ്പോൾ ഉള്ള അത്രക്ക് ഒന്നുമില്ലേലും അത്യാവശ്യം നല്ലത് പോലെ.. ഒന്നുമില്ലേലും കുറെ കാലം ഒരുമിച്ചു നിന്നവർ ആയിരുന്നല്ലോ.. അവരെയെല്ലാം നിറ കണ്ണുകളോടെ കെട്ടി പിടിച്ചു യാത്ര പറഞ്ഞു.. എന്നേലും മലപ്പുറം അങ്ങാടിയിലെ ഏതേലും കോണിൽ വെച്ച് കാണാമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ,.. അതുമല്ലേൽ പുതിയ ഏതേലും അറബിയുടെ കയ്യും കാലും പിടിച്ചു ഒപ്പിച്ചു വരുന്ന വിസയിലൂടെ ഇവിടെ തന്നെ എത്താമെന്ന ശുപാപ്തി വിശ്വസത്തോടെ… അവൻ ആ കുടുസു മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി… ജിദ്ദ മഹാ നഗരത്തിന്റെ വിശാലതയിലേക്..”
“പോകുമ്പോൾ പതിയെ പിറകിലേക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി കണ്ണിൽ നിന്നും പൊടിയുന്ന ഇത്തിരി കണ്ണുനീരാലെ… മൂന്നാല് കൊല്ലം തന്നെ മഴയിലും വെയിലിലും കാത്തിരുന്ന ആ കോൺഗ്രീറ്റ് കെട്ടിടത്തെ നോക്കി യാത്ര പറഞ്ഞു…”
നന്നായിട്ടുണ്ട് നൗഫുക്കാ. ഈ ഒരു ട്വിസ്റ്റ്‌ ഞാൻ തീരെ പ്രദീക്ഷിച്ചില്ല 🤣🤣.
Njan jubailill undayirunnu. Workinayi Jidayilum vannittund. Bhagaythinu innuvarae police pidichittilla. Undelum iqama ullond kuzhappamilla. Ippo Ellam poottiketti nattil vannirikkunnu😤
ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾ ഒരുപാട് നല്ലവർ ആയാലും മൂഞ്ചും…. അല്ലെങ്കിൽ ആരെങ്കിലും മൂഞ്ചിക്കും… അവസ്ഥ…. 😔😔😔😔
🤣🤣🤣🤣