നന്ദന 5 [ Rivana ] 88

എന്റെ ഓരോ ചലനവും അച്ഛൻ എത്രത്തോളം മനസിലാക്കിയിരുന്നു എന്നത് ഞാൻ അപ്പോഴാണ് തിരിച്ചറിയുന്നത്. എന്നെ ഇത്ര ത്തോളം മനസിലാക്കിയ വേറെ ഒരു വ്യക്തി ഈ ഭൂമിയിൽ ഇല്ല.

ഞാൻ അച്ഛനോട് ഇത്രയും കാലം റോയിയെ പറ്റിയുള്ള കാര്യങ്ങൾ പറയാതിരുന്നത് ഓർത്ത് എനിക്ക് എന്നോട് തന്നേ വെറുപ്പ് തോന്നി. അതിന് പുറമെ ഞാൻ അച്ഛനെ മനസിലാക്കിയില്ലല്ലോ എന്ന ചിന്തയാണ് വേട്ടയാടിയത്.

അച്ഛനോട് പറയാത്തതിൽ ഉള്ള കുറ്റബോധം മനസ്സാകെ നീറി പുകയാൻ തുടങ്ങി.

എനിക്ക് അധിക നേരം കരച്ചിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാനായില്ല, ഞാൻ അച്ഛനെ കെട്ടി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

“ മോൾ എന്നോട് ആ കാര്യം പറയാതിരുന്നതിൽ അച്ഛൻ വിഷമം ഒന്നുമില്ല അതിനെ കുറിച്ചോർത്ത് മോൾ കരയണ്ട. എന്നോട് എന്ത് തന്നെ പറയാനും മോൾക്ക് അച്ഛൻ അനുവാദം തന്നിട്ടുണ്ട്. മോളുടെ ഈ കരച്ചിലിൽ എന്നോട് പറയാൻ വൈകിയതിൽ ഉള്ള കുറ്റബോധം ഒക്കെ അച്ഛന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്. അച്ഛൻ അതൊന്നും കാര്യമാക്കി എടുത്തിട്ടില്ല. ഒരു കാരണം കൊണ്ടും അച്ഛൻ മോളെ വെറുക്കാനോ ദേഷ്യപ്പെടാനോ കഴിയില്ല അത്രയും ജീവനാണ് ഈ നന്ദൂട്ടിയെ.

നന്ദു ഇങ്ങനെ കരയുന്നത് കാണുമ്പോൾ അച്ഛനും കൂടെ വിഷമാവാണ് ചെയ്യുന്നത്. ആ കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചിട്ട് അച്ഛനോട് എന്താ കാര്യമെന്ന് പറ. നമുക്ക് പരിഹാരം കാണാൻ പറ്റുമോ ഇല്ലയോ എന്ന് നോക്കാം “

“ ഇല്ല അച്ഛാ ഇനി… ഇനി യൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല “

“ നന്ദു ആദ്യം അച്ഛനോട് കാര്യം പറയ് എന്നിട്ട് അല്ലെ പറ്റോ ഇല്ലയോ എന്ന് തീരുമാനിക്കൽ “

ഞാൻ എന്റെ കരച്ചിൽ എല്ലാം അടക്കി പ്ലസ് വൺ മുതലുള്ള എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു, ഇന്ന് നടന്ന കാര്യം വരേ.
കരച്ചിൽ പിടിച്ചു കെട്ടി ഇത്രയും പറയാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അവസാനം പറഞ്ഞു എത്തിയപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും കരഞ്ഞിരുന്നു.