ദൗത്യം 11[ശിവശങ്കരൻ] 221

 

“കഴിയുന്നില്ല… ല്ലേ…”

 

അയാൾ ദയനീയതയോടെ കാറിനുള്ളിലിരിക്കുന്ന ഭാര്യയെ നോക്കി…

 

“ശ്രീദേവി… നിനക്കും ഇതിലൊക്കെ വിശ്വാസം വന്നോ… എന്ന് മുതലാ മോളെ…”

കോളേജിൽ തന്റെ ജൂനിയർ ആയി പഠിച്ച തീപ്പൊരി പ്രാസംഗികയായിരുന്ന ശ്രീദേവിയെ നോക്കി അയാൾ അത്ഭുതപ്പെട്ടു…

 

“ജീവിതമല്ലേ ദേവേട്ടാ… മക്കളുടെ കാര്യത്തിൽ റിസ്ക് എടുക്കാൻ വയ്യ…” അവർ ദയനീയമായി വല്യനമ്പൂതിരിയെ നോക്കി.

 

“ഇതാണമ്മ…” അയാൾ ദീർഘനിശ്വാസത്തിനു ശേഷം പറഞ്ഞു, “എന്നാൽ നിങ്ങൾ ചെന്നോളൂ… കുഞ്ഞൻ പ്രാതൽ കഴിഞ്ഞു പൂജാമുറിയിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാകും…” അതും പറഞ്ഞു അദ്ദേഹം തന്റെ പതിവ് ജോലികളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു…

 

വിജയരാഘവന്റെ ബെൻസ് കാർ, പായിക്കാട്ട് മനയുടെ വിശാലമായ മുറ്റത്തേക്ക് കയറി നിന്നു…

 

മനയുടെ പൂമുഖത്തു, അവരെ കാത്തു നിന്നെന്ന പോലെ, ഒരു പെൺകുട്ടിയുണ്ടായിരുന്നു… വിഷ്ണുനാരായണന്റെ മകൾ..

“വരൂ നിങ്ങൾ വരുമെന്ന് അച്ഛൻ പറഞ്ഞിരുന്നു…കാൽ കഴുകി കയറിക്കോളൂ…” കാർ തുറന്നിറങ്ങിയവരെ കണ്ടു ആ പെൺകുട്ടി പറഞ്ഞു, ഇടക്ക് വരാറുള്ളതുകൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്ത് പരിചയഭാവമായിരുന്നു…